Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2014/45074 Esas 2016/1857 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/45074
Karar No: 2016/1857
Karar Tarihi: 27.01.2016

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2014/45074 Esas 2016/1857 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davanın konusu, davacının davalı şirkette kabin memuru olarak çalışırken iş akdinin haksız bir şekilde feshedilmesi nedeniyle kıdem tazminatı talebidir. Mahkeme, taraflar arasındaki akdi ilişkiye İş Kanunu hükümlerinin uygulanamayacağını belirterek davacının talebini reddetmiştir. Ancak davacı, Borçlar Kanunu'na göre makul bir tazminat talebinde bulunabileceği gerekçesiyle hüküm temyiz edilmiştir. Yargıtay 13. Hukuk Dairesi, Mahkemece Borçlar Kanunu'nun 340-345. maddelerine dayanarak tazminat hakkı yönünden bir değerlendirme yapılmamasını usul ve yasaya aykırı bulmuş ve kararı bozmuştur. Kanun maddeleri ise Borçlar Kanunu'nun 340-345. maddeleri olarak belirtilmiştir.

13. Hukuk Dairesi 2014/45074 E. , 2016/1857 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, davalı şirkette 10/11/2003 tarihinden 26/11/2012 tarihine kadar hizmet akdi ile kabin memuru olarak çalıştığını, 26/11/2012 tarihinde kabin personeli ihtiyacının azaldığı gerekçesiyle davalı şirketçe iş akdinin fehedildiğinin bildirildiğini, haksız fesih nedeni ile kıdem tazminatına hak kazandığını ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 1.000 TL kıdem tazminatı alacağının fesih tarihinden itibaren bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davacının iş kanununa tabi taleplerde bulunamayacağını savunarak, davanın reddine karar verilmesini dilemiştir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, Borçlar Kanununun 313. ve devamı maddelerinde düzenlenen hizmet aktinden kaynaklanmaktadır. Mahkemece 01.04.2004 tarihli sözleşmenin davalı işveren tarafından haklı bir nedene dayanmaksızın fesheldiğini kabul edilmiş ise de; taraflar arasındaki akdi ilişkinin İş kanunu kapsamı dışında kalması nedeniyle davacının kıdem tazminatı talebininin reddine karar verilmiştir. Davacı, 4857 sayılı İş Kanunun 4.maddesinde yer alan açık hüküm nedeni ile taraflar arasındaki akdi ilişkiye İş Kanunu hükümleri uygulanamayacağından, İş Kanununda düzenlenmiş olan tazminatları isteyemezse de, taraflar arasında Borçlar Kanununun 313 ve devamı maddelerinde düzenlenen bir hizmet sözleşmesi söz konusu olduğundan, B.K.nunun 340-345 maddelerine dayanarak makul bir tazminat talebinde bulunabilir. Mahkemece, Borçlar Kanununun 340-345. maddelerinde düzenlenmiş olan tazminat hakkı yönünden bir değerlendirme yapılarak, hasıl olacak sonuca uygun bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 27/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.