Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/8035 Esas 2017/1902 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/8035
Karar No: 2017/1902
Karar Tarihi: 21.03.2017

Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/8035 Esas 2017/1902 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında, uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanmak için bulundurma suçundan mahkûmiyet kararı verilmiştir. Ancak, tedavi ve denetimli serbestlik kararı usulüne uygun şekilde tebliğ edilmemiştir. Bu nedenle, yapılan incelemede, itiraz kanun yoluna tabi olan mahkeme kararının yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda, TCK'nın 191. maddesinin 2. fıkrasına atıfta bulunulmuş ve bu maddenin 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlesi doğrultusunda tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanması kararının itiraz yolu ile tartışılabileceği vurgulanmıştır.

20. Ceza Dairesi 2015/8035 E. , 2017/1902 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : (Kapatılan)24. Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
İstanbul (Kapatılan) Anadolu 24. Sulh Ceza Mahkemesi tarafından sanığın yokluğunda verilen 19/03/2013 tarihli 2012/1267 esas ve 2013/260 karar sayılı “tedavi ve denetimli serbestlik” uygulanmasına ilişkin kararın tebliğ tarihi olan 10/04/2013 tarihinde sanık tarafından dosyaya ibraz edilen terhis belgesi fotokopi içeriğinden 8 Şubat 2013 tarihinde eğitim birliğine katıldığı anlaşıldığından 10.04.2013 tarihinde asker olan sanığın duruşmada bildirdiği mernis adresine gönderilmesi ve " mernis adresi olduğundan .... Mahalle Muhtarı ..."e tebliği ile, kapısına haber kağıdı yapıştırıldı, en yakın komşusuna haber verildi " şerhi ile tebliğ işleminin yapılmış olması karşısında tedavi ve denetimli serbestlik kararının usülüne uygun olarak tebliğ edilmediği anlaşıldığından ilk kararın kesinleşmediği, buna bağlı olarak İstanbul (Kapatılan) Anadolu 24. Sulh Ceza Mahkemesinin daha sonra yapmış olduğu işlemlerin hukuki geçerliliğinin bulunmadığı anlaşıldığından, sanığın 04/03/2014 tarihli temyiz dilekçesinin 19/03/2013 tarihli tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin karara yönelik itiraz dilekçesi niteliğinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20.03.2012 tarihli ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, bu suçla ilgili olarak dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 21/03/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.