Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/10068 Esas 2021/3543 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3. maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü sanığın kaza anından yaklaşık 2 saat sonra yapılan ölçümde 190 promil alkollü olduğunun doktor raporu ile tespit edildiği, dolayısıyla sanığın 200 promilin üstünde alkollü şekilde idaresindeki araçla, gece vakti, meskun mahalde seyrederken, katılan ..."in idaresindeki aracın yan kısmına çarpmasıyla, üç kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir, bir kişinin ise vücudundaki kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarını 3. dereceden etkileyecek şekilde yaralanmasıyla sonuçlanan olayda;
Dosyada herhangi bir krokinin yahut kamera kaydının bulunmadığı gibi olayın oluşuna veya kabule ilişkin detaylı bir anlatımının da mevcut olmadığı dolayısıyla kazaya karışan araçların sınıflarının, yol üzerinde çarpışma noktalarının, hangi kısımlarının birbiriyle çarpıştığının, seyir güzergahlarının, yolun özelliklerinin, trafik durumunun tespitinin yapılamadığı anılan hususların birlikte değerlendirilerek taraflara kusur tayininin yapılması gerektiği gözetildiğinde, maddi gerçeğin ortaya çıkarılması amacıyla öncelikle kazanın ne şekilde meydana geldiğinin tespiti bakımından tarafların da katılımıyla kaza yerinde keşif icra edilerek kazanın oluş şekli tespit edildikten sonra dosyanın bir kez de Adli Tıp Kurumu Trafik İhtisas Dairelerinden birine gönderilerek, sanığın kusur durumuna ilişkin rapor aldırıldıktan sonra sanığın hukuki durumunun tayin ve tespitinin yapılması gerektiği gözetilmeyerek eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 13/04/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.