Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2020/2133 Esas 2021/814 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : 1) Sanığın kasten öldürmeye teşebbüs suçundan mahkumiyetine dair; Kayseri 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 09/09/2019 tarih ve 2019/302 Esas, 2019/355 Karar sayılı kararı
2) İstinaf başvurularının esastan reddine dair; Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 23/10/2019 tarih ve 2019/14 Esas, 2019/13 Karar sayılı kararı

TÜRK MİLLETİ ADINA

Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 23/10/2019 tarih ve 2019/14 Esas, 2019/13 Karar sayılı kararının katılan vekili tarafından 5271 sayılı CMK"nin 291. maddesinde belirtilen süre içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi.
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık hakkında ilk derece mahkemesince hükmedilen hapis cezasının beş yılın üzerinde olması nedeniyle, kararın temyize tabi olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 23/10/2019 tarih ve 2019/14 Esas, 2019/13 Karar sayılı "istinaf başvurusunun esastan reddine dair" hükmünün tüm dosya kapsamına göre hukuka uygun olduğu anlaşıldığından; katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle, 5271 sayılı CMK’nin 302/1. maddesi gereğince isteme uygun olarak TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun"un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 304/1. maddesi gereğince “Kayseri 1. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin ise Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere” Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 10.02.2021 gününde oy çokluğu ile karar verildi.



(M)


KARŞI OY:

Tüm dosya kapsamından;
Sanık ve mağdurun olay günü asker eğlencesine gittikleri, sanığın aldığı alkol nedeniyle sarhoş olduğu, mağdurun arkadaşları ile sohbet ederken, sanığın aldığı alkolün de etkisi ile kendi hakkında konuşulduğunu düşünerek mağdurun olduğu grubun yanına gittiği ve ne konuştuklarını sorduğu, maktulün “senlik bir şey yok” dediği ve arkasını döndüğü, tanıkların sarhoş olan sanığı olay yerinden uzaklaştırmaya çalıştığı esnada sanığın aniden çıkardığı bıçağı ile geri dönerek mağduru sırtından bıçaklamaya başladığı, tanık ...’in sanığı engellediği, ancak sanığın ...’in elinden kurtularak tekrar mağdura saldırdığı ve “defalarca seni öldüreceğim, geberteceğim” diyerek kafasından bıçaklamaya devam ettiği, tanıkların müdahalesi üzerine eylemin sonlandığı olayda, mağdurun sırtına isabet eden üç bıçak darbesi nedeni ile hemotoraksa neden olan ve toraksa nafiz yaralanma nedeniyle hayati tehlike geçirmesine rağmen TCK.nin 35. maddesi gereğince yaralanmanın ağırlığı nedeniyle Dairemizin yerleşik uygulamalarına göre 9-15 yıl arasında en az makul düzeyde cezaya hükmedilmesi gerektiği halde 11 yıl hapis verilerek eksik ceza tayin edilmesi, ayrıca mağdurun sanığa küfür ettiğine ilişkin gerek tanık ... ve gerekse diğer tanıklardan hiçbirisinin lehe tanıklığı olmamasına karşılık, tanık ...’in yargılama aşamasında sanığın daha az ceza almasını sağlamak için bu yönde değiştirdiği beyanlarına itibar edilerek sanık hakkında TCK.nin 29. maddesinin uygulanması dosya kapsamı ile uyumlu olmadığından, kararın bu iki yönüyle bozulması yerine onanması şeklindeki sayın çoğunluğun görüşüne muhalefet ediyorum.