Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/2590 Esas 2021/2649 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Davacı ... vekili Av. ... tarafından, davalı Turkland Sigorta (Corpus Sigorta A.Ş.) aleyhine 22/05/2017 tarihli dilekçe ile trafik kazasından kaynaklanan yaralanma nedeniyle maddi tazminat istenmesi üzerine Uyuşmazlık Hakem Heyetince yapılan yargılama sonucunda; başvurunun reddine dair verilen kararın davacı vekilinin başvurusu üzerine yapılan itiraz incelemesinde; İtiraz Hakem Heyetince davacı vekilinin itirazının reddine dair verilen 11/07/2020 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.

-K A R A R-

Davacı vekili 22.05.2017 tarihli Sigorta Tahkim Komisyonuna başvurusunda; 31.08.2015 tarihinde davacının yolcu olduğu davalıya sigortalı aracın karıştığı kaza sonucunda davacının yaralandığını, %10 oranında malul kaldığını belirterek HMK md.107 uyarınca fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla 6.000,00 maluliyet tazminatının temerrüt tarihinden itibaren ticari faizi ile davalı ... şirketinden tahsiline karar verilmesini talep etmiş, dava değerini 7.850,00 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı vekili; 14.07.2016 tarihinde davacıya 55.272,33 TL ödeme yapmak suretiyle sorumluluklarını yerine getirdiklerini belirterek başvurunun reddini talep etmiştir.
Sigorta Tahkim Komisyonu Uyuşmazlık Hakem heyetince, davacının davalıyı ibra ederek her türlü dava ve talep hakkından feragat ettiği, alınan bilirkişi raporu doğrultusunda ödenen tazminat ile ödenmesi gereken tazminat arasında fahiş bir fark bulunmadığı gerekçesiyle ibraname geçerli sayılarak davanın reddine karar verilmiş; Uyuşmazlık Hakem Heyeti kararına karşı davacı vekilince itiraz edilmesi üzerine itirazın reddine karar verilmiş; İtiraz Hakem Heyeti kararı, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
5684 sayılı Sigortacılık Yasasının 30/12. maddesi gereği sigorta tahkim komisyonlarının 40.000,00 TL"yi geçmeyen kararları kesindir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
Bu durumda, davacı aleyhine reddedilen tazminat miktarı 40.000,00 TL"lik kesinlik sınırının altında olduğundan karar kesin niteliktedir. Bu sebeble davacı yönünden temyiz isteminin miktar itibariyle reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz dilekçesinin itiraz hakem heyeti kararının kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 09/06/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.