17. Ceza Dairesi Esas No: 2018/983 Karar No: 2018/3617 Karar Tarihi: 21.03.2018
Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/983 Esas 2018/3617 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Suça sürüklenen bir çocuk hakkında yapılan yargılama sonucunda, mala zarar verme suçundan 1.500,00 TL adli para cezası ile hüküm verilmiştir. Ancak bu cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün değildir. Hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından ise hüküm yerinde görülmüş ve temyiz nedenleri reddedilmiştir. Fakat Adli Tıp Kurumu'ndan alınan rapor ücreti gibi yargılama giderlerinde hatalar olduğu belirlenmiştir. Bu sebeple hükümler düzeltilerek onanmıştır. 6217 Sayılı Kanun'un 26. Maddesi ile 5320 Sayılı Kanun'a eklenen ek 2. Madde uyarınca doğrudan verilen 3.000,00 TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, tayin edilen 1.500,00 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün değildir. 5320 Sayılı Yasa'nın 8/1. Maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. Maddesi gereğince suça sürüklenen çocuk müdafii'nin temyiz istemi reddedilir. 6352 Sayılı Yasa'nın 100. Maddesi ile CMK'nın 324. Maddesinin 4. Fıkrasına eklenen cümle gereğince, adli tıp gideri mahsubundan sonra yargılama gideri olarak geriye kalan tutarın 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. Maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğu ve bu nedenle
17. Ceza Dairesi 2018/983 E. , 2018/3617 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: I-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde; 14.04.2011 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000,00 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, tayin edilen 1.500,00 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince suça sürüklenen çocuk ... müdafiiin temyiz isteminin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, II-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; isnat edilen suçların, suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde ve suçların nitelendirilmesinde usûl ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-5237 sayılı TCK"nın 31/2. maddesi kapsamında Adli Tıp Kurumu"ndan aldırılan rapor ücretinin yargılama gideri olarak suça sürüklenen çocuğa yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi, 2-6352 sayılı Yasa"nın 100. maddesi ile CMK"nın 324. maddesinin 4. fıkrasına eklenen cümle gereğince, adli tıp gideri mahsubundan sonra yargılama gideri olarak geriye kalan 8,00 TL yargılama giderinin, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğu ve bu nedenle suça sürüklenen çocuğa yargılama gideri olarak yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin bölümün çıkartılarak, ""yargılama gideri olarak hesaplanan 18,00 TL yargılama giderinin 6183 sayılı Kanun"un 106/1. maddesinde belirlenen miktar dahilinde olması nedeniyle 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesi gereğince Devlet Hazinesine yüklenmesine,” cümlesinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.