Esas No: 2021/16865
Karar No: 2022/2244
Karar Tarihi: 14.03.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/16865 Esas 2022/2244 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesi, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan verilen hükmün temyiz başvurusunu esastan reddetmişti. Ancak, mağdurun yaşının sanığın söylediği gibi değil, gerçekte daha küçük olduğu ortaya çıktığından, mahkumiyet kararı hatalı çıkmıştır. Bu nedenle, istinaf kararı bozulmuş ve sanık tahliye edilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle: çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçu, TCK'nın 5237 sayılı maddesi, hata hükümleri ise TCK'nın 30. maddesi. 5271 sayılı CMK'nın ise 299/1, 331/4, 302/2-4 maddeleri karara göre uygulanmıştır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Malatya 4. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 12.12.2019 gün ve 2018/426 Esas, 2019/512 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun muhtevası nazara alınıp 5271 sayılı CMK'nın 299/1. maddesi gereğince takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi.
Katılan mağdure vekilinin yokluğunda verilip 21.07.2020 günü tebliğ edilen kararı 03.08.2020 tarihli elektronik imzalı dilekçeyle temyiz ettiğinin anlaşılması ve 5271 sayılı CMK'nin 331/4. madde ve fıkrasında yer alan "Adli tatile rastlayan süreler işlemez. Bu süreler tatilin bittiği günden itibaren üç gün uzatılmış sayılır." şeklindeki düzenleme nazara alındığında katılan mağdure vekilinin temyizinin süresinde olduğu gözetilerek gereği görüşüldü:
Suç tarihinde kayden on dört yıl on aylık olan mağdurenin yaşını on dokuz, yirmi yaşında olduğunu bildiği yönündeki sanık savunması, mağdurenin savcılık beyanında sanığa on dokuz yaşında olduğunu söylediğini belirtmesi, ilk derece mahkemesince 13.06.2019 tarihli duruşmada mağdurenin görüntüsünün on altı-on yedi yaşı ile uyumlu olduğu yönündeki gözlem ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, ilk derece mahkemesince olayda 5237 sayılı TCK'nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunduğu nazara alınarak karar verilmesi gerekirken hata halinin bulunmadığına dair yetersiz gerekçeyle mahkumiyet kararı verilmesi karşısında, söz konusu hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 23.06.2020 gün ve 2020/1021 Esas, 2020/1287 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, bozma sebebine göre sanığın TAHLİYESİNE, başka suçtan tutuklu veya hükümlü olmadığı takdirde derhal salıverilmesinin ilgili yerlere en seri şekilde bildirilmesi için müzekkere yazılmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 14.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
