Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 23/01/2013 gününde verilen dilekçe ile menfi tespit istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 17/12/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi taraflar vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Davacı, davalı tarafından dava dışı ... hakkında başlatılan icra takibi sırasında İcra ve İflas Yasası"nın 89. maddesi gereğince kendisine gönderilen birinci, ikinci ve üçüncü haciz ihbarnameleri nedeniyle borçlu olmadığının tespitini istemiştir.
Yerel mahkemece, davacının davasını, 3. şahıs olmadığı, borçlu şirket ortağı olması nedeni ile adına haciz ihbarnamesi gönderilemeyeceği sebebine dayandırdığı, dayanılan dava sebebinin İcra Dairesinin işlemine ilişkin olduğu, İİK.nun 16. maddesi gereğince İcra Dairelerinin yaptığı muameleler hakkında kanuna muhalif olmasından veya hadiseye uygun bulunmamasından dolayı İcra Mahkemesine şikayet olunacağı, bu durumda İcra Dairesinin yapmış olduğu işlemler bakımından davacı 3. şahsın borçlu olmadığı yönündeki istemin eldeki davada ileri sürülemeyeceği gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz olunmuştur.
Tüm dosya kapsamının incelenmesinden; davalı ... tarafından borçlu ... aleyhine İcra Müdürlüğü"nün 2012/9863 sayılı dosyası ile icra takibi başlatıldığı, kesinleşen takip dosyasından davacı adına çıkartılan 1. haciz ihbarnamesinin 30/10/2012 tarihinde, 2. haciz ihbarnamesinin 30/11/2012 tarihinde, 3. haciz ihbarnamesinin ise 15/01/2013 tarihinde tebliğ edildiği, davacı tarafından 23/01/2013 tarihinde eldeki menfi tespit davasının açıldığı anlaşılmaktadır.
Mahkemece davanın, İcra ve İflas Yasası"nın 4949 sayılı Kanun ile değişik 89/1, 2, 3. maddesi gereğince açılmış menfi tespit davası olduğu dikkate alınarak, işin esası hakkında inceleme yapılması ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile yukarıda yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle davacı yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve davacıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 02/04/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.