7. Ceza Dairesi Esas No: 2015/11045 Karar No: 2019/911 Karar Tarihi: 17.01.2019
5607 ve 4733 sayılı Kanunlara muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2015/11045 Esas 2019/911 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda sanığın işyerinde yapılan aramada kaçak sigaralar ele geçirilmiştir. Ancak arama kararının usulüne uygun olmaması sebebiyle bu deliller yasak delil niteliği taşımaktadır. Anayasa'nın 38/2, 5271 sayılı CMK'nun 206/2-a, 217/2, 230/1. maddelerine göre, hukuka aykırı delillerle mahkumiyet hükmü kurulamayacağı belirtilmiştir. Bu sebeple sanığın beraatine karar verilmesi gerekirken mahkumiyetine karar verilmiştir. Kararda ayrıca adli para cezası taksitlerinin belirtilmemesi ve 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi sebebiyle yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtilmiştir. Kanunlarla ilgili detaylı bilgi için 5271 sayılı CMK'nun 116. ve 119. maddeleri ve 5237 sayılı TCK'nun 52/4 ve 53. maddeleri incelenmelidir.
7. Ceza Dairesi 2015/11045 E. , 2019/911 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : 5607 ve 4733 sayılı Kanunlara muhalefet HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü; 5271 sayılı CMK"nun 116. ve 119. maddelerinde arama kararının hangi hallerde ve ne şekilde alınacağı kanun koyucu tarafından açıkça düzenlenmiş olup, sanığa ait işyerinde sigara satışı yapıldığı bilgileri üzerine, gecikmesinde sakınca olduğu gerekçesiyle Cumhuriyet Savcısı tarafından verilen arama kararı neticesinde suça konu kaçak sigaralar ele geçirilmiştir. Mesai saatleri içerisinde gecikmesinde sakınca bulunan halin nedeni belirtilmeksizin savcı tarafından verilmiş arama kararının usulüne uygun olmaması karşısında, hukuka aykırı arama sonucu ele geçen eşyanın yasak delil niteliğinde olduğu, eşyanın kaçak olmasının durumu değiştirmeyeceği, Anayasa"nın 38/2, 5271 sayılı CMK"nun 206/2-a, 217/2, 230/1. madde ve fıkralarına göre, hukuka aykırı surette elde edilen delillere dayanılarak mahkumiyet hükmü kurulamayacağı ve bu gerekçeyle sanığın beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi, Kabule göre de; 1. Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının taksitlendirilmesine karar verilmesine rağmen, 5237 sayılı TCK"nun 52/4. maddesi hükmüne aykırı olarak ve infazda tereddüt oluşturacak şekilde taksit aralığının kararda belirtilmemesi, 2. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Yasaya aykırı, sanığın ve müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.01.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.