Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/1550 Esas 2016/2890 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/1550
Karar No: 2016/2890
Karar Tarihi: 21.03.2016

Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/1550 Esas 2016/2890 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin tefecilik suçundan yargılandığı bir davada hüküm verdi. Mahkeme, sanığın suçu işlemediğine ve beraat etmesine karar verdi. Ancak, hükümde CMK'nın yanlış bir madde numarası kullanıldığı için karar bozuldu. Mahkeme, sanığın kazanç elde etmek amacıyla başka bir kişiye ödünç para verdiği ve bu nedenle tefecilik suçu işlediği sonucuna vardı. Mahkeme, sanığın suçu işlediğine karar verildiği için kararın bozulmasına ve yeniden yargılama yapılmasına karar verdi. Tefecilik suçunun tanımı TCK'nın 241. maddesinde yer almaktadır.

5. Ceza Dairesi 2014/1550 E. , 2016/2890 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında kurulan hükmün incelenmesinde;
Sanığın eylemi sabit görülmeyerek beraatine karar verilmesine rağmen hükümde CMK"nın 223/2-e maddesi yerine aynı Kanunun 223/2-c maddesinin gösterilmesi sonuca etkili görülmemiş, kazanç elde etmek için ödünç para verme eylemine iştiraki tespit edilemediğinden tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükmü usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık ... hakkında kurulan hükmün incelenmesinde ise;
TCK"nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli oluşu, ayrıca birden fazla kişiye sistemli olarak faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması karşısında; müştekinin aşamalardaki ifadeleri, tanıkların beyanları, düzenlenen sözleşme ve senet örnekleri, tapu kayıtları ile aralarında yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında günün ekonomik koşulları nazara alındığında önemli miktarlardaki paranın karşılıksız verilmesinin hayatın olağan akışına aykırı bulunması hususları birlikte değerlendirildiğinde, sanığın değişik zamanlarda kazanç elde etmek amacıyla katılana ödünç para vermek suretiyle yüklenen zincirleme tefecilik suçunu işlediği ve hakkında mahkumiyet hükmü kurulması gerektiği gözetilmeden dosya kapsamı, oluşa uygun düşmeyen gerekçeler ve yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Kabule göre de;
Sanığın suçun yasal unsurları oluşmadığından beraatine karar verilmesine rağmen hükümde CMK"nın 223/2-a maddesi yerine aynı Kanunun 223/2-c maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.