MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 22. Ceza Dairesinin 11/09/2015 tarihli görevsizlik kararı ile dosya Dairemize gönderilerek başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

1- Olay günü saat 21.00 sıralarında mağdur, sanık ... ve yanında arkadaşı temyizin konusu olmayan sanık ... ile ... Parkında buluştukları mağdur ile sanığın birlikte çamlık bir alana gittikleri, burada cinsel olarak yakınlaştıkları, sanık ..."ın, mağdurdan telefonunun pin kodunu sorduğu, bunun üzerine mağdurun telefonunun sanıkta olduğunu anlayıp telefonunu istediği, ancak sanığın mağdura elleri ile vurarak yaraladığı, sanığın daha sonra kolluk kuvvetlerine giderek kendiliğinden teslim olup mağdura ait telefonu iade ettiği, mağdurun aşamalardaki ifadesi, temyizin konusu olmayan sanık ..."ün beyanı, sanığın kaçamaklı savunması, adli muayene raporu, yakalama ve muhafaza altına alma tutanağı ile anlaşılması karşısında, sanığın sübut bulan eyleminin yağma suçunu oluşturduğu gözetilmeden, vasıflandırmada yanılgıya düşülerek hırsızlık suçundan hüküm kurulması,

2- Kabule göre de;

a- Sanık hakkında 5237 sayılı TCK 168/1 maddesinin 31/3 maddesinden önce uygulanması suretiyle aynı kanunun 61. maddesine aykırı davranılması,

b- TC. Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunman ücretinin, yaşı küçük sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağının gözetilmemesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 11.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.