Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/10038 Esas 2021/3542 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereği mahkumiyet



Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanığın ceza miktarına, eksik araştırma sonucu hüküm kurulduğuna, kusur durumuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Sanığın idaresindeki kamyonetle, gündüz vakti, meskun mahal dışı, bölünmüş asfalt kaplama karayolunda seyrederken, kendisine hitap eden ""DUR"" levhasına karşın, geçiş önceliğine uymayarak, kontrolsüz dönel kavşağa giriş yaptığı esnada, aracının sağ yan kısımlarına, gidiş yönüne göre sağdan gelen sürücü Aydemir Aydoğan"ın idaresindeki otomobilin ön kısmıyla çarpmasıyla, sanığın asli kusuruyla altı kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda;
1-)Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi;
2-)Sanığa verilen taksitli adli para cezasının taksitlerinden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsiline karar verileceğinin ve ödenmeyen para cezasının hapis cezasına çevrileceğinin ihtaratı yerine adli para cezasının taksitlerinden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsiline ihtaratına yer verilerek TCK"nın 52/4. maddesine muhalefet edilmesi,
3-)Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK"nın 50/4. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 223/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 4. paragrafının hükümden çıkarılarak yerine “Sanığın sosyal ve ekonomik durumu göz önüne alınarak sanığa verilen hapis cezasının TCK"nın 50/4 maddesi atfıyla 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3 maddesi gereğince 455 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2 maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri gözönünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 9100 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin ve hükmün 5.paragrafında ""ihtarına"" ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine ""ve ödenmeyen para cezasının hapis cezasına çevrileceğinin ihtaratına"" eklenmesi ile sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13/04/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.