Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2017/3823 Esas 2018/5348 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3823
Karar No: 2018/5348
Karar Tarihi: 09.04.2018

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2017/3823 Esas 2018/5348 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan ceza verilmesine yer olmadığına karar vermiştir. Ancak, tutanakların tanzim tarihleri ve sanığın eylemlerinin ayrı suç oluşturduğu konusunun göz önünde bulundurulmadığı için hüküm kurulmasında hatalar vardır. Ayrıca, şikayetçi kurumun zararını tazmin etmesi halinde sanığa ceza verilmemesi gerektiği konusu da dikkate alınmamıştır. Son olarak, kazanılmış haklar ve kanun maddelerinin uygun kullanımı konuları da yeterince ele alınmamıştır. Kanun maddeleri 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 43. maddesi, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkındaki Kanunun Geçici 2. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı Ceza ve Güvenlik Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 326/son maddesidir.

13. Ceza Dairesi 2017/3823 E. , 2018/5348 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığına

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Mahkemece 5237 sayılı TCK"nın 43. maddesine konu yapılan Mersin 10. Asliye Ceza Mahkemesi" nin 2009/57 Esas ve 2011/9 Karar sayılı dosyasına konu kaçak su kullanımına ilişkin tutanakların büyük bölümünün tanzim tarihlerinin İnceleme konusu 2016/526 Esas ve 2016/747 Karar sayılı dosyaya konu iddianamenin 13/04/2009 tarihinde düzenlenmesinden sonra olup hukuki kesintinin meydana gelmesi sebebiyle sanığın eylemlerinin ayrı suç oluşturduğu gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-02.07.2012 tarihinde kabul edilip 28344 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan ve 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkındaki Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, şikayetçi kurumun zararını tazmin etmesi halinde sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği hususu gözetilerek, sanığın kurum zararını giderip gidermediği sorularak, gidermediğinin tespiti halinde, öncelikle bilirkişiden normal tarifeye göre (vergiler dahil cezasız) kurum zararının belirlenmesine esas olmak üzere rapor aldırılıp ardından sanığa bilirkişi tarafından tespit edilecek vergiler dahil cezasız kaçak kullanım bedeline ilişkin zarar miktarını gidermesi halinde 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 maddesi gereğince hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verileceğine dair bildirimde bulunularak sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Kabule göre de,
3-18.04.2013 tarihli hükmün sanık tarafından temyizi üzerine Dairemizin 09/06/2016 tarihli 2015/3188 esas ve 2016/10825 karar sayılı kararı ile bozulması üzerine yapılan yargılamada 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sonuç ceza açısından aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle kazanılmış hakkın korunması gerektiği gözetilmeden sanık hakkında fazla cezaya hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 09/04/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.