MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı erkek tarafından, kusur belirlemesi, nafakalar ve tazminat talebinin reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Mahkemece davacı-karşı davalı kadının Türk Medeni Kanununun 166/1. maddesi uyarınca evlilik birliğinin sarsılması hukuksal sebebine dayalı boşanma ve davalı- karşı davacı erkeğin Türk Medeni Kanununun 164. maddesi uyarınca terk hukuki sebebine dayanan boşanma davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilmiş ise de; yapılan yargılama ve toplanan delillerden davacı-karşı davalı kadının haklı olarak evi terk etmediği anlaşılmaktadır. Bu durumda davacı-karşı davalı kadın tamamen kusurludur. Açıklanan sebeple davacı-davalı kadının davasının reddi gerekirken kabulü doğru olmamıştır. Ne var ki, hükmün bu bölümü temyiz kapsamı dışında bırakıldığından bu husus bozma sebebi yapılmamış, yanlışlığa değinilmekle yetinilmiştir.
2- Tcmyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
a-Yukarıda 1. bentte açıklandığı üzere, davacı-davalı kadın boşanmaya sebep olan olaylarda tamamen kusurlu olup, tamamen kusurlu eş yararına yoksulluk nafakasına hükmedilemez. Davacı-davalı kadının yoksulluk nafakasına yönelik talebinin reddi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
b-Yukarıda 1. bentte açıklandığı üzere, boşanmaya sebebiyet veren vakıalarda davacı- davalı kadının eşine küfür ettiği, birlik görevlerini yerine getirmediği, evden ayrılıp geri dönmediği anlaşılmaktadır. Davalı-davacı erkeğin ise boşanmayı gerektiren kusuru bulunmamaktadır. Boşanma sonucu tazminata hükmedilebilmesi için, tazminat yükümlüsünün kusurlu, talep eden eşin ise. kusursuz veya diğerine göre daha az kusurlu olması gerekir (TMK m. 174/1-2). Durum böyleyken tarafların eşit kusurlu olduğunun kabulü doğru olmamıştır.Davacı-davalı kadının kusurlu hareketleri erkeğin kişilik haklarına saldırı niteliğindedir. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları (TMK m. 4, TBK m. 50.51,52.58) dikkate alınarak davalı-davacı erkek yararına uygun miktarda maddi ve manevi tazminata (TMK m. 174/1-2). hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde reddi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2-a ve 2-b bentlerinde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 06.12.2017 (Çrş.)