Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/287 Esas 2019/5062 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/287
Karar No: 2019/5062
Karar Tarihi: 15.04.2019

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/287 Esas 2019/5062 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebinde bulundu. Mahkeme, davalıdan 4.691,09 TL maddi ve 6.600 TL manevi tazminatın davacıya verilmesine hükmetti. Ancak, davacının temyiz itirazları kabul edildi ve manevi tazminatın yetersiz olduğunu belirterek hüküm bozuldu. Davacının sosyal ve ekonomik durumu, suçun niteliği, tutukluluk süresi ve tazminatın kesinleşeceği tarihe kadar faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer gibi ölçütlere göre manevi tazminatın makul bir miktar olarak tayin edilmesi gerektiği belirtildi.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- 5320 Sayılı Kanunun 8. maddesi
- 1412 Sayılı CMUK'un 321. maddesi

12. Ceza Dairesi 2019/287 E. , 2019/5062 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : 4.691,09 TL maddi ve 6.600 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, davacı lehine hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun, makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda az manevi tazminata hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 15/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.