Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2014/26546 Esas 2015/1534 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/26546
Karar No: 2015/1534
Karar Tarihi: 20.01.2015

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2014/26546 Esas 2015/1534 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz itirazları incelendi. Hakaret suçuna yönelik kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının kararın temyiz kabiliyeti olmadığından ve ancak itiraz yolu açık bulunduğundan itiraz merciince karar verilmek üzere dosyanın mahalline tevdi edilmesi kararlaştırıldı. Yaralama suçuna yönelik kurulan hükümde ise uygulama maddesinin düzeltilmesi mümkün maddi hata olarak görülerek hükmün bozulması gerektirmediği kararlaştırıldı. Ancak TCK’nin 53/3. maddesi gözetilmeden velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinin şartla tahliye tarihine kadar tüm kişiler için uygulanabileceğine dair karar verilmesi hatalı bulunarak hükmün düzeltilmesi ve diğer kısımlarının aynen bırakılması suretiyle kararın onanması kararlaştırıldı. Kararda geçen kanun maddeleri ise 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi, 5237 sayılı TCK’nin 87/1-d ve 87/2-d maddeleri, TCK’nin 53/1-c ve 53/3. maddeleri, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK’un 321. ve 322. maddeleri olarak belirtilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2014/26546 E. , 2015/1534 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde:
5271 sayılı CMK"nin 231/12. maddesindeki "Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına itiraz edilebilir" hükmü gereğince kararın temyiz kabiliyeti olmadığından ve ancak itiraz yolu açık bulunduğundan itiraz merciince karar verilmek üzere dosyanın incelenmeksizin istem gibi mahalline TEVDİİNE,
2) Sanık hakkında yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Sanık hakkında, katılanı yaşamı tehlikeye sokacak şekilde yaralama eylemi nedeniyle cezanın artırımı sırasında uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK"nin 87/1-d yerine, TCK"nin 87/2-d olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hata olarak görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK’nin 53/3. maddesine göre TCK’nin 53/1-c maddesinde yer alan velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğunun sadece kendi altsoyu üzerinde şartla tahliye tarihine kadar uygulanabileceği gözetilmeden, yazılı şekilde tüm kişiler için velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinin şartla tahliye tarihine kadar uygulanabileceğine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412
sayılı CMUK’un 322. maddesi gereğince, hükmün bu konu ile ilgili fıkrasının “5237 sayılı TCK’nin 53/1-a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum oldukları hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, TCK’nin 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan TCK’nin 53/3. maddesi hükmü gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına” şeklinde değiştirilmesi ve diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/01/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.