17. Ceza Dairesi 2016/6550 E. , 2018/3583 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçuna yönelik kurulan hükme ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 116/1 maddesine göre belirlenen 6 ay hapis cezasının, aynı Kanun"un 119/1-c maddesi ile bir kat artırılması sonucu cezanın 12 ay yerine 1 yıl olarak belirlenmesi, 62. madde ile yapılan indirim sonucu cezanın doğru belirlenmesi nedeni ile bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanık hakkında tekerrüre esas alınan ilamda yer alan cezanın kesin nitelikli adli para cezası olması ve sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas başka mahkûmiyet hükmü de bulunmadığı halde yazılı biçimde tekerrür uygulamasına karar verilmesi,
2-Yargılama giderlerinin iştirak halinde suç işleyen sanıktan ne şekilde tahsil edileceğine ilişkin kararda açıklama yapılmaması suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
3-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından tekerrür ve 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımların çıkartılması ile yerlerine “Yargılama giderlerinin sanıktan payı oranında tahsil edilmesine ve “TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına” karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçuna yönelik kurulan hükme ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya kapsamına göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Mağdurun 31.10.2013 tarihli celsede çalınan eşyalarının bir kısmını ikinci el eşya alım satımı yapan iş yerlerinde kendilerinin bularak teslim aldığını, 14.01.2014 tarihli celsede ise zararının karşılandığını ve şikayetten vazgeçtiğini beyan ettiğinin anlaşılmasına göre; mağdurdan kısmi iade nedeni ile sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına rıza gösterip göstermediği sorularak, göstermez ise eşyaları teslim aldığı iş yerleri sahiplerinin zararlarının sanık tarafından giderilip giderilmediği de araştırılarak sonucuna göre sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağına karar vermek gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Sanık hakkında tekerrüre esas alınan ilamda yer alan cezanın kesin nitelikli adli para cezası olması ve sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas başka mahkûmiyet hükmü de bulunmadığı halde yazılı biçimde tekerrür uygulamasına karar verilmesi,
3-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 21.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.