Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/9666 Esas 2019/19548 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9666
Karar No: 2019/19548
Karar Tarihi: 17.12.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/9666 Esas 2019/19548 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçu nedeniyle sanığın mahkum edildiği bir dava incelemiş. Karara göre, müştekiye duruşma günü bildiren tebligatın bilinen en son adrese yapıldığı ancak adresin yetersiz olması nedeniyle MERNİS adresine tebligat yapılmaksızın zorla getirme kararı verildiği ancak müştekinin bu davadan haberdar edilmediği ve katılma hakkının sağlanmadığı belirtilmiştir. Gerekçeli kararın da müştekiye usulüne uygun şekilde tebliğ edilmediği belirtilmiştir. Bu nedenle, gerekçeli kararın müştekiye usulüne uygun şekilde tebliğ edilmesi ve temyiz dilekçesi ile birlikte dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesi kararlaştırılmıştır. Kararda, Tebligat Kanunu'nun 10/2., 21/1., 21/2. ve 23/1-8 maddelerine atıfta bulunulmuştur. Bu maddeler, gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntemi belirlemekte ve tebligatın hangi adrese yapılacağına dair hükümler içermektedir. Ayrıca, tebliğ işleminin tamamlanması için gerekli şerhlerin düşülmesi gerektiği belirtilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2019/9666 E. , 2019/19548 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. maddesinin, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu"nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu’nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkânsızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, müşteki ..."a duruşma gününü bildiren tebligatın,müştekinin soruşturmada bildirdiği adrese yapıldığı adresin yetersiz olması nedeniyle iade olunması üzerine MERNİS adresine tebliğ yapılmaksızın zorla getirme kararının verildiği ancak zorla getirme kararı üzerine kolluk tarafından tutulan tutanaklarda müştekinin imzasının bulunmaması nedeniyle müştekinin sanık hakkında açılan davadan haberdar edilmediğinin kabulü gerekeceği, bu şekilde katılan sıfatını alabilecek şekilde suçtan zarar gören müştekinin yöntemine uygun şekilde açılan davadan haberdar edilmediği ve davaya katılması için olanak tanınmadığı gerekçeli kararın da kendisine tebliğ edilmediğinin anlaşılması karşısında, gerekçeli kararın usulüne uygun olarak müştekiye tebliğ edilmesi, tebellüğ belgesi ile verilmesi halinde temyiz dilekçesi de eklenerek, bu hususta ek tebliğname de düzenlendikten sonra incelenmek üzere iadesinin mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 17/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.