Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2014/10387 Esas 2015/4071 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ERZURUM 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 24/09/2013
NUMARASI : 2010/462-2013/746



Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili ve davalılardan Ö.. T.., M...U.. T.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dilekçesinde; Üniversite lojmanlarında oturan davalıların, lojman santralindeki şifrenin bloke edilmesi ile 01.09.2005-25.10.2005 tarihleri arasında toplam 27.632 TL telefon görüşmesi yaptıkları; Davalılar M.. T.., H.. P.., K.. P.., A.. S.."ın olay tarihinde reşit olmadıkları, bu çocukların babaları olan diğer davalıların 2 gün boyunca gözetim görevini yerine getiremeyerek kurum zararına sebep olduklarını ileri sürerek; davacı tarafından ödenen bedelin, davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalılar, davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulune karar verilmiş, hükmü davacı vekili ile davalılardan Ö.. ve M.. T.. vekili temyiz etmektedir.
Dava, 4721 sayılı TMK"nın 369.maddesi kapsamında olup, aile başkanının sorumluluğu esasına dayanmaktadır.
4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş ve Yargılama Usullerine Dair Kanun’un 4/1. maddesi; 4721 sayılı Medeni Kanun’un İkinci Kitabı’ndan Üçüncü Kısım hariç olmak üzere kaynaklanan bütün davaların Aile Mahkemesi’nde bakılacağını hükme bağlamıştır.
Bu haliyle, uyuşmazlığın, Aile Mahkemesi’nde çözümlenmesi gerekir.
Hal böyle olunca, mahkemece; davaya, aile mahkemesi tarafından bakılması için; davanın, görevsizlik nedeniyle reddi gerekirken; yanılgı değerlendirmeyle işin esasına girilerek yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı görülmüş, bu husus bozmayı gerektirmiştir.
Bozma nedenine göre, temyiz eden tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 12.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.