Yağma - kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/469 Esas 2020/2593 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma, kasten yaralama, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I- Sanık ... hakkında, katılan ...’a karşı işlediği kasten yaralama ve hakaret suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında doğrudan hükmolunan adlî para cezalarının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi gereğince, doğrudan hükmolunan 3000 TL dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, sanık ... savunmanının, o yer Cumhuriyet Savcısının ve katılan ... vekilinin temyiz istemlerinin 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II- Sanık ... hakkında, katılan ...’a yönelik yağma suçundan kurulan cezalandırmaya yer olmadığı hükmünün temyiz incelemesine gelince;
Oluş ve dosya içeriğine göre; olay günü saat 18.00 sularında katılanın parkta oturmakta olduğu, bu sırada sanığın katılanın yanına gelerek saati sorduğu, katılanın saati söylemek için cebindeki telefonu çıkardığı sırada, sanığın telefonu almak istediği, katılan vermek istemeyince de zorla aldığı, ancak katılanın telefonunu geri almak için sanık ile boğuşmaya başladığı, boğuşma sırasında sanığın katılanı bıçakla yaraladığı ve korkan sanığın telefonu katılanın önüne atarak suç mahallini terk ettiği şeklindeki olayda; sanığın sübût bulan yağma suçundan mahkûmiyeti yerine, koşulları oluşmadığı hâlde gönüllü vazgeçme hükümleri uygulanarak kasten yaralama suçundan hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan ... vekili ve o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, 08.07.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.