7. Ceza Dairesi 2016/20937 E. , 2019/871 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, aracın müsaderesine yer olmadığına
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Katılan kurum vekilinin temyizinin nakil aracının müsaderesine yer olmadığına ilişkin karara yönelik olduğu gözetilerek yapılan sınırlı incelemede;
Kısa kararda Sanık hakkında "kasıtlı suçtan mahkumiyeti bulunduğundan, ayrıca adli sicil kaydıyla dosyaya yansıyan kişilik özelliklerine göre yeniden suç işlemeyeceği yönünde mahkememizde kanaat hasıl olmadığından, kamunun zararı olan gümrük vergilerinin ödenmemiş olması" bahisle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verildiği halde, gerekçeli karar da" koşulları oluştuğundan hakkındaki hükmün CMK"nın 231 maddesi gereğince açıklanmasının geri bırakılmasına," karar verilmesi suretiyle hükümde çelişki yaratılmış ise de, sanığın tekerrüre esas sabıkası bulunduğundan bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
1. Temel gün adli para cezası tayin edilip, artırım ve indirim nedenleri uygulandıktan sonra gün adli para cezasının paraya çevrilmesi gerektiği kuralının gözetilmemesi ve tayin olunan adli para cezasının 1 gününün 20,00-TL"den hesabı sırasında uygulama maddesi olan TCK"nun 52/2. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nun 232/6. madde ve fıkrasına aykırı davranılması,
2. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3. 5237 sayılı TCK.nun 52/4. 5275 sayılı Yasanın 109 ve bu maddeye dayanılarak çıkarılan Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Tüzüğün 51. maddelerine aykırı olarak sanığın aleyhine ve infaz yetkisini kısıtlar şekilde para cezasının hükmün kesinleşmesinden itibaren takside bağlanmasına karar verilmesi,
4. Sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına esas alınan ilamdaki en ağır cezanın tekerrüre esas alınacağının hükümde belirtilmemesi ve sanık hakkında hem hapis hem de adli para cezasına hükmedilmesi karşısında, TCK.nun 58. maddesinin uygulanmasında adli para cezalarında mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanmasına yasal olanak bulunmadığı halde hiçbir ayrım yapılmaksızın sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
5. Dava konusu kaçak eşyanın 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi atfı yapılmadan müsaderesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı olup, sanık ve katılan kurum vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi uyarınca,
1.Sanık hakkında temel ceza tayinine ilişkin hükmün 1. bendindeki ""karşılığı günlüğü 20-TL den, 1000-TL" ibaresinin çıkarılması ile 2. bendinde yer alan "karşılığı 820- TL" ibaresinin çıkartılması ile bendin sonuna "5237 sayılı TCK"nun 52/2. maddesi gereğince günlüğü 20,00-TL"den paraya çevrilmek suretiyle sanığın 820,00- TL adli para cezası ile cezalandırılmasına,” ibaresinin eklenmesi,
2. Hükümden TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine "24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK.nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine," ifadesinin eklenmesi,
3. Hükümlerden adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin fıkrasından “..hükmün kesinleşmesinden itibaren” ifadesinin çıkarılmasına,
4. Hükümden sanık hakkında hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin olan kısmı hükümden çıkartılarak yerine "Zile Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2012/411 E.-2013/101 K.sayı ve 28/03/2013 tarihli ilamındaki 5 ay hapis cezasının tekerrüre esas alınmasına, sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının TCK"nun 58/6-7. maddeleri gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına" ifadelerinin eklenmesi,
5. Hüküm fıkrasında müsadere bölümünde yer alan "5237 s.TCK.nun" ibaresinden önce gelmek üzere "5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi" ibaresinin eklenmesi ve diğer yönlerinin aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.01.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.