MAHKEMESİ : Ankara Batı 1. Aile Mahkemesi
TARİHİ : 21/11/2013
NUMARASI : 2011/955-2013/838

O.. K.. ile Z.. K.. aralarındaki katılma alacağı davasının reddine dair Ankara Batı 1. Aile Mahkemesi"nden verilen 21.11.2013 gün ve 955/838 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:

KARAR

Davacı vekili, mal rejiminin tasfiyesi ile evlilik birliği içerisinde edinilen taşınmaza ilişkin olarak davalı adına olan tapu kaydının iptali ile davacı adına tescil, mümkün değilse fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak üzere 15.000,00 TL"nin davalıdan alınmasına karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, somut olayda bağış olduğu gerekçesi ile davanın reddine karar verilmesi üzerine; hüküm, süresi içerisinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar, 17.09.2004 tarihinde evlenmiş, 02.06.2010 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin hükmün 23.10.2012 tarihinde kesinleşmesiyle boşanmışlardır. Eşler arasında başka mal rejimi seçilmediğinden evlilik tarihinden mal rejiminin sona erdiği boşanma davasının açıldığı tarihe kadar (TMK.nun 225/2. m) yasal mal rejimi olan edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir (TMK.nun 202.m).
Dava konusu edilen 642 ada 7 parsel 2 nolu bağımsız bölüm 13.04.2009 tarihinde üçüncü kişiden satış yolu ile alınarak davalı adına tescil edilmiştir. Mahkemece, yapılan işlemin davalının sürekli evi terk etmesini önlemek için jest amacıyla yapılan bağış niteliğinde olduğu, boşanma davasının tarafların eşit kusurlu olması kararı ile sonuçlanmasından hareketle bağıştan dönmeyi gerektiren bir durum olmadığı açıklanarak davanın reddine karar verilmiş ise de verilen karar usul ve yasa ile toplanan delillere uygun düşmemektedir.
Eşler arasında; karşılıklı sevgi, saygı, sadakat ve fedakârlık esastır. Karşılıklı güven ve sadakat, gerek örf ve adet, aile bütünlüğü kavramı ve gerekse olağan yaşam koşulları gereği eşin birinin diğerine para intikal ettirmek suretiyle mal edinmeleri mümkündür. Kural olarak, evlilik birlikteliği devam ettiği süre içerisinde hiç şüphesiz alınan her malın temelinde de bu tür duygu ve düşünceler yatmaktadır. Söz konusu duygu ve düşüncelerin, davranışların davacı aleyhine delil olarak kullanılması mal rejimlerinin niteliğine ve mal rejimi hakkında geçerli bulunan kurallara, kanun maddelerine aykırı düşmektedir. Geçimsizlik yaşayan eşlerin barışmak, birlikte yaşamaya devam etmek evliliğin uyum ve huzurunu temin etmek amacıyla bir eşin diğer eşe tapuda satış göstermek suretiyle yapmış olduğu intikaller bağış olarak değerlendirilemez.
Somut uyuşmazlığa bakacak olursak; davacı vekili, dava konusu taşınmazın müvekkilinin kendi gelir ve birikimleriyle alındığını ileri sürerek mal rejiminin tasfiyesine karar verilmesini istemiştir. Bağışı çağrıştıracak bir kavram, kelime veya söze dosya kapsamında rastlanılmamış, aksine aralarındaki yaşanan geçimsizlik üzerine barışmak için şart koşması nedeniyle taşınmazın davalı adına tescil edildiğini bildirmiştir. Davacı eşin bedelsiz olarak bağış amacıyla davalı kadın adına tescil edildiğine ilişkin irade açıklaması bulunmamaktadır. Kaldı ki davalı kadın cevap dilekçesinde taşınmazın bağış yolu ile adına tescil olduğunu ifade etmemiş, aksine taşınmazın tamamen kendi kişisel malları ile alındığını savunmuştur.
Davada, davacı tarafın bağış iradesi ve kastı olmadığı anlaşıldığına göre Mahkemece, mevcut ve toplanacak tüm taraf delillerinin birlikte değerlendirilerek, sonucunda işin esasına ilişkin olumlu ya da olumsuz bir karar verilmesi gerekirken bağış nedeniyle yazılı şekilde davanın reddine karar verilmiş olması doğru olmamıştır.
SONUÇ: Davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden kabulü ile hükmün 6100 sayılı HMK"nun Geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK"Nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK"nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK"nun 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve 25,20 TL peşin harcın istek halinde davacıya iadesine 09.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.