MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


Davacı, sigorta başlangıç tarihinin 15.02.1988 olduğunun tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dava; davacının sigorta başlangıç tarihinin 15.02.1988 olduğunun tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacı adına talep edilen tarihe ilişkin işe giriş bildirgesi bulunmadığı, ancak çalıştığını beyan ettiği ... tarafından düzenlenen 01.02.1989 tarihli işe giriş bildirgesi bulunduğu, davacının söz konusu işyerinde de 01.02.1989 tarihinden dava tarihine kadar aralıksız çalışmalarının olduğu, davalı ... tarafından ... bürosu temsilcisine hitaben yazılan 15.02.1988 tarihli yazıda; davacının bu tarihten itibaren 3 ay süre ile çalışacağının, süre sonunda olumlu görüş bildirilmesi halinde ücretinin artacağının yazmakta olduğu, ... temsilcisinin 03.08.1988 tarihinde genel müdürlüğe yazdığı yazıda; davacının staj süresinin 15.06.1988 tarihinde dolduğunun ve başarılı görüldüğünün belirtildiği, davacı ile davalı işveren arasında imzalanan 03.08.1988 tarihli bir sözleşme bulunduğu, buna göre; davacının ... bürosunda bir yıl süre ile muhabir olacağının kararlaştırıldığı, davalı işveren tarafından düzenlenen 24.02.1989 tarihli bir yazı ile ... makamlarına davacının kendi çalışanları olduğunun bildirildiği, davalı işveren tarafından düzenlenen 03.09.1990 tarihli bir sarı basın kartı beyannamesinde davacının ilk işe başlama tarihinin 15.01.1988 olarak belirtildiği, ancak yargılama sırasında davalı vekilince; bu tarihin yanlış olduğunun, davacının 01.02.1989 tarihinde işe başladığının bildirildiği anlaşılmaktadır.
Bir kimsenin sigortalı sayılabilmesi için sigortalı işe giriş bildirgesinin varlığı yeterli değildir. Aynı zamanda o kimsenin Yasa"nın belirlediği biçimde (506 sayılı Yasa"nın 2. maddesi ve 5510 sayılı Yasa"nın 4/a maddesi) eylemli olarak çalışması da koşuldur. Bu yön 506 sayılı Yasa"nın 6. maddesi ile 5510 sayılı Yasa"nın 7/a maddesinde ve Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 1999/21-549-555, 2005/21-437-448 ve 2007/21-306-320 sayılı kararlarında da vurgulanmıştır. Bu bakımdan davacının işyerinde eylemli olarak çalışıp çalışmadığının yöntemince araştırılması gerektiği ortadadır.
Bu tür davalar yalnızca bir günlük çalışmanın tespitinden ibaret olarak görülmemeli, bir günlük çalışmanın kabulü ile saptanacak sigortalılık başlangıcının sigortalıya sağlayacağı sigortalılık süresi ile birlikte kazandıracağı haklar dikkate alınmalı ve giriş bildirgesi ile birlikte eylemli çalışmanın bulunup bulunmadığı özellikle belirlenmeli, buna göre dönem bordrosunda yer alan ve davacının talep ettiği tarihte çalışması mevcut tanıklar ile gerektiğinde komşu işyerleri çalışanları olduğu kayıtlarla ya da emniyet yolu ile yaptırılacak araştırma ile belirlenen kimselerin beyanlarına başvurulmalı, sonucuna göre karar verilmelidir.
Somut olayda; davacının talep ettiği tarihe ilişkin işe giriş bildirgesi bulunmamaktadır. Mahkemece de talep edilen tarihte davacı adına prim kesilip kesilmediği araştırılmadan sonuca gidilmesi isabetsiz olmuştur.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde ..."ne iadesine
12.06.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.