Tehdit - mala zarar verme - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/313 Esas 2020/12643 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanığın mala zarar verme suçundan kurulan hükmü de temyiz ettiği belirlenerek dosya görüşüldü:
A-Mala zarar suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ..."nın TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
B-Silahla tehdit suçundan kurulan hükmün temyizinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanığın aşamalardaki savunmalarında silahla tehdit iddiasını reddetmesi, tarafsız tanıklar ..., ..., ... ve ..."nın aşamalardaki beyanlarında sanığın üzerinde veya elinde silah görmediklerini belirtmeleri, olay yerinde jandarma tarafından tutulan olay yeri görgü tespit tutanağında, olay yerine gelindiğinde her iki tarafında olay yerinde olduklarını, sanığa ait araç ve çevresinde, aracın gidiş güzergahında yapılan araştırmada herhangi bir iz bulunamadığının belirtilmesi, olay yerini gören bir kamera kaydının da tespit edilmemesi karşısında; sanığın savunmasına, tarafsız tanık anlatımlarına, olay yeri görgü tespit tutanağındaki bilgilere neden itibar edilmediği, katılanların beyanlarına ve taraflı tanık Binnur"un beyanlarına hangi gerekçelerle üstünlük tanındığı denetime olanak verecek şekilde açıklanmadan eksik inceleme ve yerinde olmayan gerekçe ile yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Mahkemenin kabulüne göre de; olay günü trafikte yol verme meselesi nedeniyle tarafların sözlü olarak tartıştıkları ve karşılıklı birbirlerini yaraladıklarının kabul edilmesi karşısında, ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda taraflar arasında farklı beyanlar bulunduğu, tam olarak belirlenemediği, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas, 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde, şüpheli kalan bu halin sanık lehine değerlendirilerek 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanmasını gerektirdiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık ..."nın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 20/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.