Tebliğname No : 6 - 2012/141302
MAHKEMESİ : Manisa 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 19/04/2012
NUMARASI : 2012/99 (E) ve 2012/117 (K)
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık ve görevi yaptırmamak için direnme

Gereği görüşülüp düşünüldü:

1- Hükümlü hakkında görevli memura direnme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre hükümlü müdafiinin, bir sebebe dayanmayan temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddiyle hükmün oybirliğiyle (ONANMASINA),

2- Hükümlü hakkında 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre hükümlü müdafiinin, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:

01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun Yürürlük ve uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddesi 3. fıkrasında yer alan "lehe
olan hüküm önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenir" şeklindeki düzenlemeye ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun "zaman bakımından uygulama" başlıklı 7. maddesine nazaran öncelikle lehe Kanunun tespit edilerek uygulama yapılması gerektiği, suç tarihi gözetilerek 6136 sayılı Yasanın 13/1, 647 sayılı Yasanın 4 ve 6. maddeleri ile suç tarihinden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK.nun 50 ve 51. maddelerinin uygulanması suretiyle tayin olunan cezaların karşılaştırılması suretiyle 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi uyarınca lehe yasanın tespiti gerektiği, 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinde “kasten işlenmiş bir suçtan dolayı verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılmanın” düzenlenmiş olması karşısında 765 sayılı TCK.nun ve 647 sayılı Yasanın sanık lehine olduğu, 765 sayılı Yasaya göre uygulama yapıldığı takdirde ise sanık hakkında TCK.nun 53. maddesinin uygulanmayacağı da gözetilmeden, 5237 sayılı TCK.nun 50. ve 51. maddeleri değerlendirilerek ve müsadere yönünden 5237 sayılı TCK.nun 54. maddesinin uygulanmasına karar verilerek karma uygulama yapılması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden TCK.nun 53.maddesinin ilişkin bölüm ile "5237 sayılı TCK.nun 50 ve 51. maddelerinin", yine müsadereye ilişkin bölümden "5237 sayılı TCK.nun 54. maddesi" ibarelerinin çıkarılarak, “sanık hakkında TCK.nun 50." maddesi yerine "647 sayılı Yasanın 4. maddesi", "TCK.nun 51." maddesi yerine "647 sayılı Yasanın 6. maddesi", “5237 sayılı TCK.nun 54. maddesi” yerine "765 sayılı TCK.nun 36. maddesi" ibarelerinin eklenmesi suretiyle hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA),18.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.