Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/6780 Esas 2015/3874 Karar Sayılı İlamı

Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı Maliye Bakanlığı aleyhine 26/02/2013 gününde verilen dilekçe ile alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 10/12/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız el koyma nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, dava dışı şirketten satın aldığı müstahzar yağa, 5015 sayılı Petrol Kanunu gereğince kaçak mazot olduğu gerekçesi ile el konulduğunu, yapılan ceza yargılaması neticesinde yağları satın aldığı şirket yetkilisinin beraat ettiğini, kararın kesinleştiğini , ancak yargılama devam ederken yağların satıldığını, beraat kararında “malların aynen veya satılmışsa bedelinin iadesine” karar verildiğini, bu kapsamda kendilerine bir miktar ödeme yapıldığını ancak miktarın eksik olduğunu fark bedelin davalıdan tahsilini istemiştir.
01/06/2005 günü yürürlüğe giren 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Yasası"nın 7. bölümünde ""Koruma Tedbirleri Nedeni ile Tazminat"" konusu düzenlenmiştir. Yasa"nın 141. maddesinde, suç soruşturması ve kovuşturması sırasında ""Eşyasına veya diğer malvarlığı değerlerine, koşulları oluşmadığı halde elkonulan veya korunması için gerekli tedbirler alınmayan ya da eşyası veya diğer malvarlığı değerleri amaç dışı kullanılan veya zamanında geri verilmeyen kişilerin, maddi ve manevi her türlü zararlarını, devletten isteyebileceği öngörülmüş; aynı Yasa"nın 142/2. maddesinde ""İstem, zarara uğrayanın oturduğu yer Ağır Ceza Mahkemesinde ve eğer o yer Ağır Ceza Mahkemesi tazminat konusu işlemle ilişkili ise ve aynı yerde başka bir Ağır Ceza Mahkemesi yoksa, en yakın yer Ağır Ceza Mahkemesinde karara bağlanır."" biçimindeki düzenlemeye yer verilmiştir. Ancak, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Yasa"nın 6/1. maddesinde de Ceza Muhakemesi Yasası"nın 141 ile 144. maddelerinde yer alan düzenlemelerin 01/06/2005 gününden itibaren yapılan işlemler hakkında uygulanacağı belirtilmiştir.
Dosya kapsamından, davacının dava dışı şirketten satın aldığı müstahzar yağlara davacıya teslim edilmek üzere taşındığı sırada yapılan yol kontrolü sırasında kaçak mazot olduğu kuşkusu ile 04/08/2009 tarihinde el konulduğu anlaşılmıştır. Mahkemece, el koyma işleminin 01/06/2005 gününden sonra gerçekleştirildiği ve uyuşmazlığın Ağır Ceza Mahkemesinde çözümlenmesi gerektiği gözetilerek dava dilekçesinin görev yönünden reddedilmesi gerekirken, esasa girilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA 31/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.