Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/10271 Esas 2019/19498 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10271
Karar No: 2019/19498
Karar Tarihi: 16.12.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/10271 Esas 2019/19498 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2019/10271 E. ve 2019/19498 K. sayılı karara göre, sanık mala zarar verme, hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından mahkum edilmiştir. Mala zarar verme suçu için hüküm doğrudan hükmolunan 3000 TL para cezası şeklindedir ve bu nedenle temyiz edilemez. İlgili kanun maddesi de 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesidir. Hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçları için ise TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanabilir.
Kanun maddeleri detaylı olarak şu şekilde açıklanabilir:
- 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi: adli para cezasına hükmedilen suçlar için temyiz mümkün değildir.
- TCK'nın 53. maddesi: Hırsızlık suçunda hüküm giyen kişiye, hapis cezası ile birlikte belirli hak yoksunlukları uygulanabilir. Bu hak yoksunlukları, Anayasa Mahkemesi'nin 2015/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı doğrultusunda infaz aşamasında uygulanmalıdır.
2. Ceza Dairesi         2019/10271 E.  ,  2019/19498 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
    I- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
    14/04/2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
    II- Sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçlarına ilişkin temyiz itirazlarına gelince;
    5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının hırsızlık suçundan tayin olunan hapis cezasının infazı aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
    Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 16.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.