18. Ceza Dairesi Esas No: 2018/7474 Karar No: 2019/15311 Karar Tarihi: 04.11.2019
Konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/7474 Esas 2019/15311 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığın konut dokunulmazlığı ihlali suçuyla mahkumiyetine karar verildiği belirtilmektedir. Temyiz isteği reddedilen kararın, sanığın savunması alınmadan ve yokluğunda verildiği nedeniyle bozulması gerektiği ifade edilmektedir. Ayrıca, kararın kanuna aykırı olduğu, Anayasa'nın 141. ve 5271 sayılı CMK’nın 34, 223 ve 230. maddelerine aykırı davranıldığı ve cezanın şahsileştirilmesi gerektiği belirtilmektedir. Kanun maddelerinin detaylı olarak açıklanması istenmiştir.
18. Ceza Dairesi 2018/7474 E. , 2019/15311 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Konut dokunulmazlığının ihlali HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. 1- CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca, sanık tarafından denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlemesi veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülükleri yerine getirmemesi halinde, duruşma açılmasını müteakip, sanığın duruşmaya gelmediği takdirde yokluğunda duruşmaya devam edilerek hükmün açıklanacağına ilişkin ihtarı içeren meşruhatlı davetiye ile duruşmadan haberdar edilerek savunması alındıktan sonra, hükmün açıklanmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, sanığın savunması alınmadan ve duruşmaya gelmediği takdirde yokluğunda duruşmaya devam edilerek hükmün açıklanacağına dair meşruhatlı davetiye de tebliğ olunmadan yazılı şekilde karar verilmesi, 2- Temyiz kanun yoluna tabi olup, kesinleşmesi halinde infaza verilecek ilamın açıklanan yeni hüküm olduğu, bu nedenle iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçe ile hangi delillere üstünlük tanındığının yargılama sonucunda açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan, önceki karara yollama yapılmak suretiyle, Anayasa"ının 141. ve 5271 sayılı CMK’nın 34, 223 ve 230. maddelerine aykırı davranılması, Kanuna aykırı, sanık ...’nun temyiz nedenleri bu nedenle yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak, sair hususlar incelenmeksizin, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 04/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.