Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/32218 Esas 2016/1926 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti ;
Davacı vekili dava dilekçesi ile davacının 01/07/2007- 30/04/2013 tarihleri arasında davalı iş yerinde çalıştığını, davalıya ait iş yerinde günlük ortalama 1.5 saat fazla mesai yaptığını, fazla mesai ücretlerinin kendisine ödenmediğini, iş akdini bu nedenle 30.04.2013 tarihi itibariyle 4857 Sayılı Yasanın 24/e maddesine dayanarak feshettiğini iddia ederek fazla mesai alacağı ve kıdem tazminatının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti ;
Davalı; cevap dilekçesinde davacının banka bünyesinde 18.06.2007 tarihinde çalışmaya başladığını, iş akdinin davacı tarafından 30.04.2013 tarihinde feshedildiğini, davacıya ödenmemiş herhangi bir fazla mesai ücretinin bulunmadığını, davacının iddiasını ispatlayamadığını, herhangi bir ihtirazi kayıt koymaksızın hesabına alacak olarak geçen tutarları ve ücret bordrolarını kabul etmiş olacağını, yılda 90 gün ve 270 saate kadar yasal fazla çalışma ücretlerinin aylık sabit ücretin içinde ödendiğinin kabul edildiğini savunarak hukuki dayanaktan yoksun davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti;
Mahkemece taraf delilleri toplanmış, bilirkişiden rapor aldırılmış, taraf tanıkları dinlenmiştir. Dosyada mevcut maaş bordrolarında davacının imzası ve fazla mesai tahakkukunun bulunmadığı, delil niteliğinde olan işyeri kayıtları, işyerine giriş çıkışları gösteren belgeler, işyeri yazışmalarının dosyada mevcut olmadığı, davacı tanıklarının ve ayrıca davalı tarafın tanık beyanlarına karşı sunmuş olduğu beyan dilekçesinde işyerinde fazla mesai yapıldığını kabul ettikleri, tanık beyanları ve işin niteliği gereği davacının günde ortalama 1.5 saat daha fazla mesai yaptığı, haftada 47,5 saat çalışılarak yasal sürenin 2,5 saat aşıldığı, dosyadaki fazla mesai listesine göre davacının listede bulunan tarihlerde cumartesi günleri de çalıştığı ve davacının fazla mesai yaptığının sabit olduğu ve iş bu fazla çalışma ücretlerinin işveren tarafından ödenmemesi nedeniyle iş akdinin davacı işçi tarafından haklı nedenle feshedildiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz;
Kararı, davacı vekili ve davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe ;
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemece davacının fazla çalışma yaptığı kabul edilerek karar verilmiş ise de, davacının hizmet sözleşmesinin 9.maddesinde aylık ücretinin fazla çalışmayı kapsadığı belirtilmektedir. Mahkemece hükme dayanak yapılan bilirkişi raporunda iş sözleşmesinin bu hükmü değerlendirilmemiştir. Bu nedenle iş sözleşmesinin bu hükmünün davacıya sorularak gerekirse bilirkişiden ek rapor alınarak davacının fazla çalışma ücretlerinin hesabında yıllık 270 saatin düşülüp düşülemeyeceği tartışılarak davacının fazla çalışma ücreti ve buna bağlı olarak kıdem tazminatına hak kazanıp kazanmadığı değerlendirilerek hüküm kurulması gerekirken eksik araştırmayla hüküm kurulması hatalıdır.
F)Sonuç
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 26/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.