9. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/31055 Karar No: 2016/1922 Karar Tarihi: 26.01.2016
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/31055 Esas 2016/1922 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, emekli olduğu tarihe kadar çalıştığı iş yerinde fazla mesai ücreti alacağı olduğunu iddia ederek davalıdan tahsilini talep etmiştir. Yerel mahkeme, personel yönetmeliğinde ve işe giriş-çıkış kayıtlarında davacının yıllık 270 saati aşan çalışmasının bulunmadığı gerekçesiyle davayı reddetmiştir. Davacının avukatı kararı temyiz etmiştir. Yargıtay, davacının fazla mesai ücreti alacağına ilişkin hüküm bulunan personel yönetmeliği hükmünün davacıya tebliğ edildiği tarihten önceki fazla çalışma ve fazla sürelerle çalışmaları varsa hesaplanması gerektiğini belirterek yerel mahkeme kararını bozmuştur. Kanun maddeleri: İş Kanunu madde 32 ve madde 41.
9. Hukuk Dairesi 2014/31055 E. , 2016/1922 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti ; Davacı; 15/11/1993- 13/01/2012 tarihleri arasında davalı iş yerinde çalıştığını, 13/01/2012 tarihinde emeklilik nedeniyle iş akdini sona erdirdiğini, fazla mesai alacağının olduğunu iddia ederek fazla mesai alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir. B) Davalı Cevabının Özeti ; Davalı; davacının açtığı davanın hukuki dayanaktan yoksun olduğunu iş yerinde uygulanmakta olan personel yönetmeliğinde ‘fazla çalışma ücrete dahildir’ ifadesinin olduğunu, davacının bu yönetmeliği tebliğ alıp imzaladığını, davacının fazla çalışma ücreti bulunmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir. C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti; Mahkemece taraf delilleri toplanmış, bilirkişiden rapor aldırılmış, taraf tanıkları dinlenmiştir. Gerek personel yönetmeliğindeki hüküm gerekse işe giriş- çıkış kayıtları dikkate alındığında davacının yıllık 270 saati aşan çalışmasının bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. D) Temyiz; Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir. E) Gerekçe ; 1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemece davacının fazla mesai ücret alacağı personel yönetmeliğinde bulunan hüküm nedeniyle yıllık 270 saatin fazla mesaisinin ücretin içinde kararlaştırıldığı ve davacının yılda 270 saati aşan fazla mesaisinin bulunmadığı gerekçesiyle fazla mesai ücret talebi reddedilmiş ise anılan yönetmelik hükmü davacı işçiye 17.02.2011 tarihinde tebliğ edilmiştir. Dolayısıyla bu yönetmelik ancak bu tarihten sonra uygulanabilir. Davacının bu tarihten önce yapacağı fazla mesaisinin ücretin içinde olacağına dair ne bir sözleşme hükmü ne de sözleşmenin eki niteliğindeki yönetmelik hükmü dosyaya ibraz edilmemiştir. Bu nedenle davacının 17.02.2012 tarihinden önceki fazla çalışma ve fazla sürelerle çalışmaları varsa hesaplanmalı ve hüküm altına alınmalıdır. Sonradan yürürlüğe giren yönetmelik hükmünün tüm çalışma süresine uygulanarak fazla çalışma ücretinin reddi hatalıdır. F)SONUÇ Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 26.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.