Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/10287 Esas 2019/19489 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10287
Karar No: 2019/19489
Karar Tarihi: 16.12.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/10287 Esas 2019/19489 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında mala zarar verme suçundan 3000 TL adli para cezasına mahkumiyet hükmü doğrudan verilmiş ve bu nedenle temyiz edilemez. Hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından ise sanık 2 yıl 13 ay 15 gün hapis cezasına çarptırılmıştır. Bu ceza, TCK’nın 142/2-h, 143 ve 35 maddeleri gereğince tayin olunmuş, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluğu uygulamasının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda atıf yapılan kanun maddeleri: 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi, TCK'nın 142/2-h, 143 ve 35 maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2019/10287 E. , 2019/19489 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14/04/2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II- Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan hükümlere ilişkin temyiz itirazlarına gelince;
TCK’nın 142/2-h, 143 ve 35 maddeleri gereğince tayin olunan 3 yıl 9 ay hapis cezası üzerinden aynı Kanun’un 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılarak 3 yıl 1 ay 15 gün yerine 2 yıl 13 ay 15 gün hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 16.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.