Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/3633 Esas 2016/8464 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/3633
Karar No: 2016/8464
Karar Tarihi: 09.05.2016

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/3633 Esas 2016/8464 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava işyeri satışıyla ilgilidir ve ticari dava niteliğindedir. Ancak, mahkemenin görev dava şartı aranmaktadır ve bu şartın bulunmadığına karar verilmeden davanın esasına girilmesi yanlıştır. 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu'nun 4. maddesi, işyeri satışı davasının ticari dava niteliğinde olduğunu belirtmektedir. Ayrıca, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 114. maddesi görev dava şartı aranmasını belirtmektedir ve mahkeme dava şartlarını her aşamada gözetmelidir.

19. Hukuk Dairesi 2016/3633 E. , 2016/8464 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün davalı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davacı vek.Av. ... ile davalı vek.Av. ..."in gelmiş olmalarıyla duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlenildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

-KARAR-

Dava, işyeri (dükkan) satışından kaynaklanmakta olup, dava tarihinde yürürlükte bulunan 6102 sayılı TTK"nun 4. maddesi kapsamında ticari dava niteliğindedir. Aynı Kanun"un 5. maddesinde 6335 sayılı Yasa ile yapılan değişiklik uyarınca asliye hukuk mahkemeleri ile asliye ticaret mahkemeleri arasındaki ilişki, iş bölümü ilişkisi olmaktan çıkarılıp görev ilişkisine dönüştürülmüştür.
Yine dava tarihinde yürürlükte bulunan 6100 sayılı HMK"nun 114. maddesinde görev dava şartları arasında sayılmış ve aynı Kanun"un 115. maddesinde mahkemenin dava şartlarını yargılamanın her aşamasında kendiliğinden gözeteceği hükme bağlanmıştır.
Bu durumda mahkemece somut olayda görev dava şartı bulunmadığından davanın usulden reddine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden işin esasına girilerek yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalı vekilinin öteki temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, vekili Yargıtay duruşmasında hazır bulunan davalı yararına takdir edilen 1.100 TL duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya ödenmesine, peşin harcın istek halinde iadesine, 09.05.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.