MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 43/1, 52, 53/1, 58/6-7 maddelerine göre 2 yıl 6 ay hapis, 5.000 TL adli para cezası ile mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın kendisini hatırlı bir işadamı olarak tanıtarak katılanı aradığı, bir kısım malların satın alınması konusunda anlaştıkları, teslim almak üzere nakliyecilik yapan tanık İsmail’i gönderdiği, tanığa da kendisini farklı bir isimle arayarak, malları yükleyip bildirdiği adrese getirmek üzere talimat verdiği, malzemeleri aracına yükleyen tanığı yolda arayarak malzemeleri bildirdiği adrese getirilmesini istediği, burada esnaflık yapan tanıklara malzemeleri uygun fiyata satarak parayı peşin aldığı, bu tarihten sonra 2 kez daha katılandan aynı şekilde malzeme alarak tanıklara sattığı, borcun ödenmemesi üzerine araştırma yapan katılanın gerçek işadamına ulaştığı, malzeme alımı konusunda anlaşma yapmadığını öğrenmesi üzerine, nakliyecilik yapan tanıktan sanığa ulaşıldığı, bu şekilde sanığın sahte isim kullanarak farklı tarihlerde katılandan malzeme alarak menfaat temin ettiği iddia edilen olayda;
Sanığın savunması, katılan beyanları, tanık anlatımları, fatura ve irsaliyeler ile tüm dosya kapsamına göre, mahkemenin mahkumiyet kararına ilişkin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanıklar hakkında dolandırıcılık suçundan kurulan mahkumiyetin yasal sonucu olan 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın tekerrüre esas alınan sabıkasının 3167 sayılı Kanun"un 16/1 maddesi uyarınca verilmiş para cezası olup, 5941 sayılı Kanun"un 03.02.2012 tarih ve 6273 sayılı Kanun ile değişik 5. maddesinde öngörülen yaptırımın, idari para cezasına dönüşmesi nedeniyle, sanık hakkında TCK"nın 58. maddesindeki tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK" nın 321. Maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan tekerrür uygulaması ile ilgili bendin tamamen çıkarılması suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.