MAHKEMESİ : EDİRNE 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 17/09/2013
NUMARASI : 2013/258-2013/423



Taraflar arasındaki tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, dava dilekçesinde; davacının, davalı belediye meclisinin, 05.01.2007 tarih ve 2007/04-28 sayılı kararına uygun olarak "Tek Araçla Aktarmasız Yolcu Taşımacılığı Sistemi"ne katıldığını, belediye meclis kararına uygun olan tüm işlemleri yerine getirdiğini, böylece taraflar arasında sözleşme ilişkisi kurulduğunu; davacının, 06.10.2010 tarihine kadar Tek Araçla Aktarmasız Yolcu Taşımacılığı Sisteminde çalıştığını; ancak, Edirne Belediyesi Meclis kararının Edirne İdare Mahkemesinin 2007/201 Esas, 2007/974 sayılı kararı ile iptal edildiğini; davalının, sözleşmedeki edimini ifa edemediğini; Mahkemenin 2011/88 Esas, 2012/13 K. Sayılı kararı ile, davacı tarafından davalıya ödenen sisteme giriş parasının davacıya geri ödenmemesine karar verildiğini, verilen kararın yargıtay denetiminden geçerek kesinleştiğini; taraflar arasında doğan ilişkinin sözleşmeden kaynaklandığını, bu sözleşmenin taraflara karşılıklı olarak edim yüklediğini, taraflara karşılıklı olarak borç doğurduğunu, 6098 sayılı TBK.nun 112. maddesi gereği, davacının, davalıdan tazminat talep etme hakkının bulunduğunu; davacının zararının, "Kentkart" sistemi adıyla kullanılan Elektronik Bilet Sistemi kayıtları ile çözümlenebileceğini ileri sürerek, 6098 sayılı TBK.nun 112. maddesi hükmü gereği, fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydı ile, 10.000,00-TL zararın tazminine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, cevap dilekçesinde; davanın zamanaşımına uğradığını, belediyenin bir kusurunun bulunmadığını savunarak; davanın reddini istemiştir.
Mahkemece;tek araçla yolcu taşımacılığına geçilmesine ilişkin Belediye Meclis kararının, idari yargı kararıyla iptal edildiğini; davacının ödediği katılım bedelini geri aldığını, bu suretle uygulanabilirliğinden bahsedilecek bir sözleşmenin mevcut olmadığını, 10 yıllık zamanaşımı süresinin uygulanamayacağı gerekçesiyle; davanın, zamanaşımı nedeniyle; ayrıca, taraflar arasında uygulanabilir bir sözleşmenin bulunmadığı, davacının geçersiz bir sözleşmeye dayalı yoksun kaldığı kazanca ilişkin maddi tazminat talebinde bulunamayacağı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı ve davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Somut olayda; mahkemece, davanın zamanaşımı yönünden reddi yanında, aynı zamanda esastan da reddine karar verilmiştir.
Usul hukuku hükümleri uyarınca; davanın, zamanaşımı nedeniyle reddi kararı ile mahkeme, artık dosyadan el çekmiş olup, dava dosyasında başka bir inceleme yapması mümkün değildir. Ne var ki, mahkemece davanın zamanaşımı nedeniyle reddine dair karar verildikten sonra mahrum kalınan kazanca ilişkin talebin yasal şartlarının oluşmadığı gerekçesiyle davanın esastan da reddine karar verilmiştir. Bu durum, usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 12.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.