Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... Bakanlığı İstanbul ... Müdürlüğü vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 12/06/2012 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 10/10/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi taraflarca süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, 2330 sayılı Kanun uyarınca ödenen tazminatın rücuen tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
Davacı, davalı tarafından kasten yaralandığı iddia edilen dava dışı polis memuruna, 2330 sayılı Kanun gereğince ödediği tazminatın rücuen tahsilini talep etmiştir. Dava konusu tazminat miktarının belirlendiği ... Bakanlığı ... Müdürlüğü ... ... Komisyonu’nun 27/10/2011 tarihli kararında, karar tarihindeki en yüksek devlet memuru brüt aylığının (ek gösterge dahil) yüz maaş tutarının iş gücüne engel bulunan her gün için % 1 oranında hesaplanarak ödeme yapıldığı görülmektedir. Oysa zarar, haksız eylemin meydana geldiği tarihte gerçekleşmiştir. Davalının sorumluluğu da bu tarihte başladığından, tazminatın haksız eylem tarihindeki miktar esas alınarak belirlenmesi gerekir. Karara esas alınan bilirkişi raporunun bu açıdan denetime elverişli olmaması; mahkemece, karar tarihindeki kıstaslara göre belirlenen tazminatın rücuen tahsiline karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı görülmüş, bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) no’lu bentte gösterilen nedenle davalı yararına BOZULMASINA; davacının tüm, davalının diğer temyiz itirazlarının (1) no’lu bentte gösterilen nedenle reddine ve davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 30/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.