Davacı, davalılardan işverenlere ait işyerinde geçen ve Kuruma bildirilmeyen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Davacı, 28.02.1997-20.08.1998, 01.09.2000-01.09.2001 tarihleri arasında davalı.., 01.09.2001-01.07.2004, 24.12.2005-25.03.2006 tarihleri arasında davalı yanında hizmet akdine dayalı olarak geçen çalışmalarının tespitini istemiştir.
Mahkemece, davacının 28.02.1997-20.08.1998 tarihleri arasındaki döneme ilişkin tespit talebinin hak düşürücü süre nedeniyle ve davacının bu süre dışındaki taleplerinini ispatlanamadığından reddine karar verilmişse de, varılan sonuç eksik incelemeye dayalı olduğundan usul ve yasaya uygun değildir.
Gerçekten, bu tür hizmet tespitine yönelik davaların kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği .... ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir. Yasal dayanağı 5510 sayılı Yasanın 86.(506 Sayılı Yasanın 79) maddesi olan bu tür davalarda öncelikle davacının çalışmasına ilişkin belgelerin, işveren tarafından verilip verilmediği yöntemince araştırılmalıdır. Bu koşul oluşmuşsa işyerinin o dönemde gerçekten var olup olmadığı kanun kapsamında veya kapsama alınacak nitelikte bulunup bulunmadığı eksiksiz bir şekilde belirlenmeli, daha sonra çalışma iddiasının gerçeğe uygunluğu özel bir duyarlılıkla araştırılmalıdır. Çalışma olgusu her türlü delille ispatlanabilirse de çalışmanın konusu, niteliği başlangıç ve bitiş tarihleri hususlarında tanık sözleri değerlendirilmeli ve dinlenen tanıkların davacı ile aynı dönemlerde çalışan işyerinde kayıtlı bordro tanıkları yada komşu ve yakın işyerlerinde çalışan kayıtlı tanıklar olması sağlanarak çalışma olgusu hiçbir kuşku ve duraksamaya yer bırakmayacak şekilde belirlenmelidir. Bu yön, Hukuk Genel Kurulu’nun 16.9.1999 gün 1999/21-510-527, 30.6.1999 gün 1999/21-549-555, 5.2.2003 gün 2003/21-35-64, 15.10.2003 gün 2003/21-634-532, 3.11.2004 gün 2004/21-480-579, 2004/21-479-578 ve 1.12.2004 gün 2004/21-629 sayılı kararlarında da vurgulanmıştır. .../....



Somut olayda, hak düşürücü süre yönünden kurulan hüküm yerinde ise de, ispatlanamadığından reddine karar verilen süreler yönünden; mahkemece yukarıda açıklanan şekilde yeteri kadar araştırma yapılmaksızın sonuca gidilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Yapılacak iş, yukarıda açıklandığı şekilde inceleme yapılmakla birlikte özellikle işverence verilmiş dönem bordrolarında kayıtlı, davacı ile aynı dönemde birlikte çalışmış başka tanıklar saptanarak, bu tanıkların bilgilerine başvurmak, tespit edilememesi durumunda dosya içindeki Kargo şirketinden gönderilen ve ürün teslim alan kişiler res"en tespit edilerek tanıklıklarına başvurulmalı ve gerekirse hizmet cetvelleri alınarak, nizalı dönemde davalı işyerinde çalışmalarının olup olmadığı tespit edilmeli, bu tanıkların beyanları ile yetinilmediği takdirde, davalı Kurumdan sorulmak sureti ile komşu işyerleri tespit edilmeli ve kayıtlara geçen işyeri çalışanları veya işverenler dinlenmek sureti ile çalışma olgusu hiçbir tereddüt ve duraksamaya yer vermeyecek şekilde ortaya konulduktan sonra çıkacak sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 18.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.