Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2015/1618 Esas 2015/3833 Karar Sayılı İlamı

Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... Büyükşehir Belediye Başkanlığı aleyhine 11/07/2011 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 10/06/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi taraflar vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, hizmet kusuru nedeniyle uğranılan maddi ve manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
Davacı, aydınlatma direği üzerindeki davalıya ait heykelciğin başına düştüğünü belirterek uğradığı maddi ve manevi zararının giderilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davalının haksız eylem nedeniyle kusurlu olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Anayasa’nın 125/son maddesine göre; “İdare, kendi eylem ve işlemlerinden doğan zararı ödemekle yükümlüdür”. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu"nun 2/b maddesinde ise, idari eylem ve işlemlerden dolayı kişisel hakları doğrudan muhtel olanlar tarafından açılan tam yargı davasının idari yargı yerinde açılacağı düzenlenmiştir.
Somut olayda, davalı Ankara Büyükşehir Belediye Başkanlığı bir kamu tüzel kişisi olup, kamusal kurallar çerçevesinde faaliyet göstermektedir. Kural olarak eylem ve işlemleri de kamusal niteliktedir ve kamu hizmeti kavramı çerçevesindedir. Zararın, davalı Ankara Büyükşehir Belediyesi’ne ait heykelciğin davacının kafasına düşmesi şeklinde gerçekleştiği iddia edilerek talepte bulunulduğuna göre, hizmet kusuru nedeniyle oluşan zarardan kaynaklanan bu davanın İdare’ye karşı idari yargı yerinde tam yargı davası olarak açılması gerekmektedir. Yargı yolu, 6100 Sayılı HMK"nun 114/1-b ve 115. maddelerinde düzenlenen ve yargılamanın her aşamasında re"sen gözetilecek olan dava şartıdır. Şu durumda, mahkemece yargı yolu bakımından davanın reddine karar verilmesi gerekirken işin esasının çözümlenmesi doğru görülmemiş ve bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına ve taraflardan peşin alınan harçların istekleri halinde geri verilmesine 30/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.