Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, davalı işveren nezdinde 01.09.2001-30.03.2013 tarihleri arası dönemde kapıcı ve kaloriferci olarak geçen çalışma sürelerinin tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, (kapatılan) 21. Hukuk Dairesinin bozma kararı sonrası ilamında belirtilen şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, taraf vekillerinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-01.09.2001-30.03.2013 tarihleri arası dönemde kapıcı ve kaloriferci olarak davalı işveren nezdinde geçen çalışma sürelerinin belirlenmesi istemine ilişkin olan davada; uyulan bozma ilamı sonrası yapılan yargılama neticesinde, davalı işverenliğe ait apartman işyerinde doğalgaza geçiş tarihi esas alınmak ve 1 gün=7,5 saat çalışma nisabı üzerinden yapılan hesaplamayla çalışma süreleri belirlenirken, davalı Kurum tarafından davadan önce 14.08.2013 günlü müfettiş raporuyla, davacının 03.12.2011 - 03.12.2012 tarihleri arası aylık 30’ar gün (toplam 362 gün) üzerinden tespit ederek sicil kayıtlarına işleyip uyuşmazlık dışına çıkardığı çalışma gün sayılarını kısmen geçersiz hale getirecek şekilde karar tesisi hatalı olduğu gibi; müfettiş raporuyla tespit edilen bu çalışmalardan, kabul çerçevesinde fazla bildirim olduğundan hareketle 276 günlük bildirime ilişkin sigorta primlerinin işveren borcundan mahsup edilmesi usûl ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki, bu konuların düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: a)Hükmün 1 no’lu fıkrasının tespite dair ilk paragrafında yer alan “1014” ve “86” rakamlarının silinerek yerine sırasıyla “1.290” ve “362” rakamlarının yazılmasına,
b)Hükmün 1 no’lu fıkrasının mahsuba dair ikinci paragrafının tümüyle silinerek hüküm fıkrasından çıkarılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davacı mirasçılarına iadesine, 04/02/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.