Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/4079 Esas 2018/3097 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4079
Karar No: 2018/3097
Karar Tarihi: 05.04.2018

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/4079 Esas 2018/3097 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın Vergi Usul Kanununa muhalefet suçundan mahkum olduğu ve sahte fatura kullanma suçundan da mahkum olduğu belirtildi. İlk suç için savcının temyiz itirazı reddedildi, ancak ikinci suç için sanıklara yüklenen suçun dava zamanaşımının gerçekleştiği ve hükmün BOZULMASINA karar verildiği belirtildi. Bu nedenle, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verildi. Hüküm sonrasında kanun maddeleri olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi ve 7, 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 9. maddesi, 765 sayılı TCK'nın 102/4 ve 104/2. maddeleri, 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi belirtilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2016/4079 E. , 2018/3097 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanık hakkında 2006 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan kurulan mahkumiyet hükmü yönünden Cumhuriyet savcısının temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Mahkum olduğu uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasındaki yazılı hak yoksunluklarına hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanıp karar yerinde gösterilen delillere göre sanığa atılı suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı artırıcı ve azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, Cumhuriyet savcısının eleştiri dışında yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2-Sanık hakkında 2004 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan kurulan mahkumiyet hükmü yönünden Cumhuriyet savcısının temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanıklara yüklenen “sahte fatura kullanmak” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibarıyla tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK’nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, 25.04.2005 suç tarihinden, temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1.maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta aynı yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK’nın 102/4, 104/2. ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 05.04.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.