Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/37127 Esas 2016/1713 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/37127
Karar No: 2016/1713
Karar Tarihi: 26.01.2016

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/37127 Esas 2016/1713 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu karar, bir alacak davasının davacı lehine sonuçlanması ve davalının temyiz etmesi üzerine verilmiştir. Davalı tarafın temyiz sınırının 2.080 TL olduğu belirtilerek, 660 TL olan alacak miktarının bu sınırın altında kaldığı ve davalının temyiz hakkının bulunmadığı vurgulanmıştır. Dolayısıyla, temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiştir.
Kanuni dayanaklar:
- HUMK'nun 427/2 maddesi (14.7.2004 tarihli 5219 sayılı yasa ile 1.000.000.000 TL olan temyiz sınırını belirlemektedir)
- 5236 sayılı yasanın 19. maddesi (1.1.2015 tarihinden itibaren temyiz sınırını 2.080 TL'ye yükseltmiştir)
- HUMK'nun 440/III-2 maddesi (karar düzeltme yolu kapalıdır)

13. Hukuk Dairesi 2015/37127 E. , 2016/1713 K.

"İçtihat Metni"

... vekili avukat ... ile ... aralarındaki alacak davası hakkında ... Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 24/06/2015 gün ve 2013/267-2015/398 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, 660 TL alacağın tahsilini istemiş, mahkemece 24.6.2015 tarihinde davanın kabulüne, 660 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 26/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.