Banka veya kredi kurumlarınca tahsis edilmemesi gereken krediyi sağlamak maksadıyla dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/32302 Esas 2020/12466 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/32302
Karar No: 2020/12466
Karar Tarihi: 16.12.2020

Banka veya kredi kurumlarınca tahsis edilmemesi gereken krediyi sağlamak maksadıyla dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/32302 Esas 2020/12466 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, borçları nedeniyle ekonomik sıkıntıya düştüğü ve arkadaşından yardım istediği, daha sonra da sahte belge ve imzalar kullanarak başka bir arkadaşının adına 12.500 TL kredi çektiği suçlamasıyla dolandırıcılık suçundan mahkum edildiği belirtiliyor. Sanığın savunması ve dosyadaki belgeler de suçu işlediğine yönelik kanıtlar olduğu belirtilerek, mahkumiyet kararı doğru bulunuyor. Kararda ayrıca, Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesiyle ilgili Anayasa Mahkemesi kararına da yer veriliyor ve koşulların oluşması durumunda infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülüyor. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanıyor: TCK'nın 158/1-j-son, 168/2, 62, 52, 53 maddeleri.

15. Ceza Dairesi 2017/32302 E. , 2020/12466 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kurumlarınca tahsis edilmemesi gereken krediyi sağlamak maksadıyla dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 158/1-j-son, 168/2,62,52, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet

Banka veya diğer kredi kurumlarınca tahsis edilmemesi gereken bir kredinin açılmasını sağlamak maksadıyla dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetlerine ilişkin hüküm sanık müdafisi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık ile katılan ...’in arkadaş oldukları, sanığın borçları nedeniyle ekonomik sıkıntıya düştüğü, arkadaşı katılan ...’den yardım istediği, birlikte Garanti Bankası A.Ş den kredi çekmeye karar verdikleri, ancak ...’in düşük maaşla çalışması nedeniyle bankadan istedikleri miktarda kredi çekmelerinin mümkün olmamasından dolayı sanığın daha önceden tanıştığı arkadaşı...’ten yardım istediği, sanığın...’ten aldığı kaşe ve imza sirkülerini kullanarak katılan ...’in ,... ‘e ait Öztürk Turizm Elektrik San. Tic. Ltd. Şti’nde çalıştığına dair sahte belgeyi düzenlediği ve bankadan katılan adına 12500,00 TL bedelli kredi çektiği, bu suretle üzerine atılı banka veya diğer kredi kurumlarınca tahsis edilmemesi gereken bir kredinin açılmasını sağlamak maksadıyla dolandırıcılık suçunu işlediği iddia edilen olayda; sanığın ikrar içeren savunması, krediye ilişkin belgeler ile dosya kapsamından sanığın üzerine atılı suçu işlediğine yönelik mahkemece verilen mahkumiyet hükmü ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1, 2 ve 4. numaralı fıkralarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesinin verdiği 08/10/2015 tarihli ve E. 2014/140, K. 2015/85 sayılı kısmi iptal kararı, 24/11/2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlayarak yürürlüğe girdiğinden koşulların oluşması halinde infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozma üzerine yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafisinin verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazının reddiyle hükmün ONANMASINA,16/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.