Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/33889 Esas 2020/12465 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/33889
Karar No: 2020/12465
Karar Tarihi: 16.12.2020

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/33889 Esas 2020/12465 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, bir pastanede servis elamanı ve tezgahtar olarak çalışırken kasadan 100 TL para aldıktan sonra, para üstü olan 50 TL'yi geri vermediği ve harcama ile ilgili herhangi bir belge ibraz etmediği için hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçuyla suçlanmıştır. Ancak, sanığın savunması, tanıkların çelişkili anlatımları ve katılanın şikayetinin iş mahkemesinde dava açılmasından kısa bir süre sonra gelmesi gibi faktörler göz önüne alındığında, hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunun sanık tarafından işlendiğinin kesin olarak kanıtlanamadığına karar verilmiştir. Bu nedenle, sanığa berat kararı verilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- CMK'nın 223/2-e maddesi: Hukuka aykırı hareket etmek suretiyle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçu.
- CMK'nın 232/6 maddesi: Kararın gerekçesinde kullanılan kanun maddesi veya maddelerinin belirtilmemesi durumunda işlem yapılacak usul ve esasları belirleyen madde.
- 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi: Mahkeme kararlarının temyiz edilebilirliği ve temyiz incelemesi ile ilgili hükümleri içeren madde.
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi: Yargılama usulü ile ilgili düzenlemeler içeren madde.
- CMK'nın 322. maddesi

15. Ceza Dairesi 2017/33889 E. , 2020/12465 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : CMK’nın 223/2-e maddesi gereğince beraat

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan, sanık hakkında verilen beraat hükmü, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Suç tarihinin gerekçeli karar başlığında "06/02/2013" olarak mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Sanığın katılana ait... Pastanesinde servis elamanı ve tezgahtar olarak çalıştığı, suç tarihinde servis aracına benzin almak için kasadan 100,00 TL para aldığı, iş yerine döndüğünde araca 50,00 TL değerinde benzin aldığını beyan ettiği ancak paranın üstünü geri getirmediği gibi yaptığı harcama ile ilgili de herhangi bir fatura,fiş vb. ibraz etmediği, iş yerinde görevli tanık Satı"nın durumu katılana anlatması üzerine katılanın iş yerinde bulunan kamera kayıtlarını incelendiğinde sanığın kasadan parayı aldığı ancak para üstü olan 50,00 TL parayı iade etmediğinin anlaşıldığı, bu suretle sanığın üzerine atılı hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia olunan somut olayda; sanık savunması, tanıkların çelişkili anlatımları, uzun süre iş yerinde çalışan sanık ile anlaşmazlığa düştükten ve iş mahkemesinde dava açılmasından kısa bir süre sonra katılan tarafından şikayette bulunulması birlikte değerlendirildiğinde, sanığın üzerine atılı suçu işlediğinin sabit olmadığı gerekçesine dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında beraat hükmü verilirken uygulanan Kanun maddesi gösterilmemek suretiyle CMK’nın 232/6 maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasına “CMK 223/2-e maddesi gereğince” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.