Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/36339 Esas 2016/1710 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/36339
Karar No: 2016/1710
Karar Tarihi: 26.01.2016

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/36339 Esas 2016/1710 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, 1.600 TL alacağın tahsilini talep etmiş, mahkeme ise davanın kısmen kabulüne karar vererek davacıya 1.350 TL ödeme yükümlülüğü getirmiştir. Davalı, mahkeme kararını temyiz etmiş ancak kanunen belirtilen parasal sınırdan düşük olduğu için temyiz hakkı bulunmamaktadır. Bu nedenle temyiz dilekçesi reddedilmiştir. Mahkeme kararındaki kanun maddeleri şöyledir: HUMK'nun 427/2 maddesi (takip harçları) ve 440/III-2 maddesi (karar düzeltme yolu kapalı olduğu anlamında). Ayrıca 14.7.2004 tarihli ve 5219 sayılı kanun ile değiştirilen 427/2 maddesi, temyiz sınırını 1 milyar TL olarak belirlerken, 1.1.2015 tarihinden itibaren yürürlükte olan 5236 sayılı kanunla bu sınır 2.080 TL'ye çıkarılmıştır. Ancak, uygulama yönünde açık bir hüküm bulunmadığı için yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin, Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir.

13. Hukuk Dairesi 2015/36339 E. , 2016/1710 K.

"İçtihat Metni"

... ile ..., ihbar olunan ... aralarındaki dava hakkında ... Asliye Hukuk Mahkemesinden (Tüketici Mahkemesi Sıfatıyla) verilen 08/04/2015 gün ve 2014/17-2015/193 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR

Davacı, 1.600 TL alacağın tahsilini istemiş, mahkemece, 08.04.2015 tarihinde davanın kısmen kabulüne 1.350 TL"nin davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.080 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan 27,70 TL harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 26/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.