MAHKEMESİ : AKHİSAR AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 10/04/2014
NUMARASI : 2013/440-2014/202



Taraflar arasındaki iştirak nafakasının artırılması davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dilekçesinde; Akhisar Asliye Hukuk Mahkemesinin (Aile Mahkemesi Sıfatıyla) 2010/151 Esas 2010/122 Karar sayılı 16/05/2011 tarihinde kesinleşen kararıyla müşterek çocuklar Arda ve Semih adına hükmedilen ayrı ayrı 100,00 TL iştirak nafakasının; değişen koşullar ve ihtiyaçlar nazara alınarak, ayrı ayrı 500,00 TL"ye çıkartılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, asgari ücretle çalıştığını, aylık 803,68 TL gelirinin bulunduğunu, maaşında haciz olduğunu savunarak; davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulüne, ayrı ayrı 100,00 TL olan iştirak nafakasının ayrı ayrı 130,00 TL"ye çıkartılmasına karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Dava; iştirak nafakasının artırımı istemine ilişkindir.
Türk Medeni Kanunu"nun 182/2 maddesi gereğince; velayet kendisine tevdi edilmeyen taraf ekonomik imkanları ölçüsünde müşterek çocuğunun giderlerine katılmakla yükümlüdür.
İştirak nafakası takdir edilirken; çocuğun yaşı, ihtiyaçları, okul seviyesi, sosyal çevreye göre yaşam seviyesi, velayet tevdi edilen tarafın ekonomik durumu ile nafaka yükümlüsünün mali gücü birlikte değerlendirilip, hakkaniyete uygun bir nafakaya karar verilmelidir.
Dosya içeriğinden; velayet hakkı annede olan müşterek çocuklar Arda"nın 2006 doğumlu ilkokul 2. sınıf öğrencisi, Semih"in 2002 doğumlu, ortaokul 6. sınıf öğrencisi olduğu; davalının ise, garson olup, aylık 900,00 TL gelirinin bulunduğu, annesi, babası ve kardeşiyle birlikte yaşadığı, 200,00 TL kira ödediği anlaşılmıştır.
Nafaka artırım davasının açılması belli bir zaman geçmesine bağlı tutulmadığı gibi, her dava açıldığı tarihe göre değerlendirilmelidir. Önceki dava tarihi ile bu davanın açıldığı tarih arasında 3 yıldan fazla süre geçmiştir. Bu süre içinde tarafların sosyal ve ekonomik durumları değiştiği gibi, çocukların yaşı ve ihtiyaçları da doğal olarak artmıştır.
Tarafların gerçekleşen sosyo-ekonomik durumları, nafakanın niteliği ve müşterek çocukların yaşı, eğitim durumu ve ihtiyaçları gözetildiğinde; yerel mahkemece takdir edilen iştirak nafakası miktarı çok az olup, hakkaniyete uygun bulunmamıştır.
O halde, mahkemece yapılacak iş; müşterek çocukların yaşı, eğitim durumu, ihtiyaçları, davacı anne ile nafaka yükümlüsü babanın ekonomik durumu gözetilerek, TMK"nun 4.maddesinde vurgulanan hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun bir nafakaya hükmetmek olmalıdır. Yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde, aylık ayrı ayrı 130,00 TL iştirak nafakasına hükmedilmiş olması, doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 11.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.