MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili davacının, davalı kuruma ait farklı işyerlerinde değişik firmalar bünyesinde garson ve birim şefi olarak 01.05.2011 - 30.09.2013 tarihleri arasında nizasız ve fasılasız çalıştığını, ücretinin brüt 2.000,00 TL düzeyinde olduğunu ayrıca ulaşım giderinin işverence karşılandığını ve yemek verildiğini, emir ve talimatları kurum personelinden aldığını, düzenli olarak fazla çalıştırılmasına rağmen ücretlerinin ödenmediğini, fazla çalışma ücreti alacağını talep etmesi nedeniyle işten çıkartıldığını ve kendisinden zorla istifa dilekçesi alındığını, yıllık izinlerini kullanmadığını, davalı kurumun asıl işveren konumunda bulunduğunu beyan ederek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık izin, fazla mesai alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Davacı işçinin fazla çalışma yapılıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir. Bordrolarda tahakkuk bulunmasına rağmen bordroların imzasız olması halinde ise, varsa ilgili dönem banka ve tüm ödeme kayıtları celp edilmeli ve ödendiği tespit edilen miktarlar yapılan hesaplamadan mahsup edilmelidir.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Fazla çalışmanın belirlenmesinde 4857 sayılı İş Kanunu"nun 68. maddesi uyarınca ara dinlenme sürelerinin dikkate alınması gerekir.
Somut olayda davacı 01.5.2011-30.9.2013 tarihleri arasında çalışmıştır. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda kısmen çalışma çizelgeleri kısmen tanık anlatımları esas alınarak davacının, davalıya ait eğitim tesislerinde haftalık 33 saat yine davalıya ait konukevinde de haftalık 27 saat fazla mesai yaptığı kabul edilmiştir. Dosyada 2013 yılına ait 3 aylık giriş çıkış kayıtlarının olduğu ve davacının imzasını da içerdiği, diğer dönemlere ait kayıtlar ile bordroların ise dosyada olmadığı görülmüştür. Ancak davacı ile aynı dönem ayrılan ve aynı işyeri çalışanlarının açmış olduğu, dairemiz incelemesinden de geçen 2017/3954 ile 2017/3957 esas sayılı dosyaların içeriğinde davacının çalıştığı konukevi ve eğitim tesislerine ait olan giriş çıkış kayıtlarına kısmı olarak rastlanmıştır. Bu durumda yazılı kayıt ve evrakların olduğunun anlaşılması karşında bu eksikliklerin tamamının giderilerek hesaplamaların yazılı kayıtlara göre yapılması gerekecektir. Bu doğrultuda bahsi geçen kayıtların temin edilerek davacının çalıştığı dönemlere göre yeniden karar verilmesi gerekmektedir.
Davacının fazla çalışma alacaklarının hesaplanmasında yazılı kayıt bulunmayan dönemler için ise; aynı işyerinde çalışan başka bir işçinin açmış olduğu Yargıtay (Kapatılan) 7.Hukuk Dairesi 2015/8189 esas sayılı dosyadaki beyanı da gözönünde bulundurularak karar verilmesi gerekmektedir. Mahkemece eksik araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın sair yönler incelenmeksizin, yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 27/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.