Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/9951 Esas 2018/4896 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
AVUKAT ...
DAVALILAR : 1-... REKTÖRLÜĞÜ ADINA VEKİLİ AVUKAT ...
2-OKYANUS TAAHHÜT A.Ş. ADINA VEKİLİ
AVUKAT ...
3-KARAHAN GROUP İNŞAAT NAKLİYAT TAAHHÜT SANAYİ VE TİC. LTD.ŞTİ. ADINA VEKİLİ AVUKAT ...
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı ve davalılardan Selçuklu Üniversitesi ve Karahan Group inşaat Nakliyat Taahhüt Sanayi ve Tic. Ltd. Şti vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin emeklilik sebebi ile sona erdiğini beyan ederek, kıdem tazminatı alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalılar Cevabının Özeti:
Davalılar, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı, davalılar ... Rektörlüğü ile Karahan Group İnş. Nak. Taah. San. Tic. Ltd. Şti temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların tüm davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki temel uyuşmazlık, değişen alt işverenler arasındaki hukukî ilişkinin tespiti ve bunun işçinin işçilik haklarına etkileri konusunda toplanmaktadır.
4857 sayılı Kanun’un 120. maddesi uyarınca yürürlüğü devam eden mülga 1475 sayılı İş Kanunu’nun 14/2 maddesinde, işyerlerinin devir veya intikalinden söz edildikten sonra “…yahut herhangi bir suretle bir işverenden başka bir işverene geçmesi veya başka bir yere nakli…” denilmek suretiyle uygulama alanı 4857 sayılı Kanun’un 6. maddesine göre daha geniş biçimde çizilmiştir. Kıdem tazminatı açısından asıl işveren alt işveren ilişkisinin sona ermesinin ardından işyerinden ayrılan alt işveren ile daha sonra aynı işi alan alt işveren arasında hukukî veya fiilî bir bağlantı olsun ya da olmasın önceki işverenin devir tarihindeki ücret ve kendi dönemi ile sınırlı sorumluluğu, son alt işverenin ise tüm dönemden sorumluluğu kabul edilmelidir.
Davacının davalı işyerinin yapmış olduğu hizmet alım sözleşmeleri kapsamında 01.2.2003-30.1.2013 tarihleri arasında alt işverenler nezdinde çalıştığı,yaşlılık aylığı şartlarını taşıması sebebi ile işyerinden ayrıldığı anlaşılmıştır. Bu kapsamda davacının en son, alt işveren olarak Karahan Group İnş.Nak.Taah....Tic.Ltd.Şti bünyesinde çalışmakla, Mahkemece; davacının kıdem tazminatı talebi için iş bu şirket ile asıl işveren davalı üniversitenin müştereken müteselsilen sorumlu olduğuna karar verilmesi isabetlidir. Ancak diğer davalı ... Taah.A.Ş açısından ise sorumluluğunun ileride açılacak olan rücu davasında karar verileceği gerekçesi ile hüküm tesis edilmemesi hatalıdır. Davacının çalışmış olduğu son alt işverenden önceki diğer alt işverenler, kıdem tazminatı açısından kendi dönemi ile sınırlı olarak müştereken ve müteselsilen sorumlu olacağından mahkemece yazılı şekilde davalı ... Taah.A.Ş için hüküm verilmemesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 27/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.









F.K.