Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 18/12/2012 gününde verilen dilekçe ile itirazın iptali istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 10/10/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, itirazın iptali istemine ilişkindir. Mahkemece, açılan davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı tarafından kesilen idari para cezasının tahsili için ilamsız icra takibi başlatıldığını, davalı-borçlunun takibe itiraz ettiğini, takibin durduğunu belirterek itirazın iptalini ve icra inkar tazminatına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden, davalı-borçlu şirket hakkında, dava dışı Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İş Teftiş Kurulu Başkanlığı tarafından 4857 sayılı İş Kanunu"nun 102 ve 104. maddeleri gereğince 286.486,00 TL idari para cezası verildiği anlaşılmaktadır. 4857 sayılı İş Kanunu"nun 108. madde “Bu Kanunda öngörülen idari para cezaları, 101 ve 106"ncı maddelerdeki idari para cezaları hariç, gerekçesi belirtilmek suretiyle Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Bölge Müdürünce verilir. 101 ve 106"ncı maddeler kapsamındaki idari para cezaları ise doğrudan Türkiye İş Kurumu İl Müdürü tarafından verilir ve genel esaslara göre tahsil edilir. 101"inci ve 106"ncı maddeler kapsamındaki idari para cezaları ise doğrudan Türkiye İş Kurumu İl Müdürü tarafından; birden fazla ilde işyerleri bulunan işverenlere uygulanacak idari para cezası ise işyerlerinin merkezinin bulunduğu yerdeki Türkiye İş Kurumu İl Müdürünce verilir ve genel esaslara göre tahsil edilir” hükmünü içermektedir. Bu madde içeriğinden de açıkça anlaşıldığı üzere, genel hükümlere göre tahsili mümkün olan idari para cezaları ancak 101 ve 106"ncı maddeleri gereğince verilenlerdir. Dava konusu para cezası ise aynı Kanunun 102 ve 104. maddesi gereğince verilmiştir. 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"nun 1. maddesinde de İş Kanunu"na dayanan her türlü hak iddialarından doğan hukuk uyuşmazlıklarının çözülmesinde iş mahkemesinin görevli olduğu açıklanmaktadır. Görev konusu kamu düzenine ilişkin olup ileri sürülmese bile yargılamanın her aşamasında mahkemelerce kendiliğinden gözetilir. Şu halde genel hükümlerin uygulanacağı bir para cezası söz konusu olmadığından genel mahkemeler de görevli değildir. Mahkemece, iş mahkemesinin görevli olması nedeniyle ve görev hususunun da 6100 sayılı HMK"nun 114/1-c maddesinde belirtilen dava şartı olması karşısında davanın görevsizlik nedeniyle dava şartı yokluğundan usulden reddine karar verilmesi gerekirken, esasa girilerek karar verilmesi doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacının diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına 30/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.