Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/2400 Esas 2019/4969 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2400
Karar No: 2019/4969
Karar Tarihi: 11.04.2019

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/2400 Esas 2019/4969 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan Asliye Ceza Mahkemesi'nde yargılanmış ve TCK'nın 179/3-2, 50/1-d ve 52/6. maddeleri uyarınca mahkum edilmiştir. Ancak, temyiz incelemesi sonucunda suçun oluşmadığına karar verilmiş ve mahkeme kararı BOZULMUŞTUR. Yeniden yargılamaya gerek duyulmayan bu konuda hüküm TCK'nın 50/6. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddelerinin açıklamaları ise şöyledir: TCK'nın 179/3-2 maddesi trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu tanımlamaktadır. 50/1-d maddesi cezanın hafifletilmesi sebepleri arasında araç sahibinin suça karışmamış olması durumunu belirtmektedir. 52/6. maddesi ise seçenek tedbirinin gereklerinin yerine getirilmemesi halinde hapis cezasının infazına karar verileceğini belirtmektedir.

12. Ceza Dairesi 2019/2400 E. , 2019/4969 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK’nın 179/3-2, 50/1-d, 52/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanığın, beraatine karar verilmesi gerektiğine, suçun maddi ve manevi unsurlarının oluşmadığına ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 50/6. maddesi gereğince, hüküm kesinleştikten sonra Cumhuriyet savcılığınca yapılan tebligata rağmen otuz gün içinde seçenek tedbirin gereklerinin yerine getirilmesine başlanmaması veya başlanıp da devam edilmemesi halinde kısa süreli hapis cezasının tamamen veya kısmen infazına karar verileceği ihtarına hükmedilirken, yasa maddesinin TCK’nın 52/6 olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 5 nolu bendindeki “TCK’nın 52/6 maddesi gereğince” ibaresi çıkarılarak, yerine “TCK"nın 50/6. maddesi gereğince” ibaresinin yazılması ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 11/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.