Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/10958 Esas 2018/4889 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/10958
Karar No: 2018/4889
Karar Tarihi: 27.02.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/10958 Esas 2018/4889 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İş Mahkemesi'nde görülen bir alacak davasında verilen karara davalı tarafın temyiz talebi reddedilmiştir. Kararda, taşınır mal ve alacak davalarında temyiz kesinlik sınırının miktar ve değeri aşmaması gerektiği ve bu sınırın faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderlerini kapsamadığı belirtilmiştir. Temyiz talebinin reddedilmesinin nedeni ise hüküm altına alınan miktarın temyiz kesinlik sınırını aşmamasıdır. Kararda ayrıca, temyiz eden tarafın temyiz giderleri de kendi üzerine bırakılmıştır.
Kanun Maddeleri: 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu geçici 3. maddesi, mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu 427. ve 432. maddeleri.

22. Hukuk Dairesi 2017/10958 E. , 2018/4889 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

1-Davalı Temyizi Yönünden;
Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz kesinlik sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.
Dosya içeriğine göre, hüküm altına alınan ve temyize konu edilen miktar 1.652,77 TL olup, karar tarihi itibari ile temyiz kesinlik sınırı olan 2.080,00 TL kapsamında kaldığı anlaşılmakla, davalı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432 maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine,
2-Davacı Temyizi Yönünden;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 27/02/2018 gününde oybirliği ile karar verildi.