Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/2707 Esas 2019/4382 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2707
Karar No: 2019/4382
Karar Tarihi: 19.06.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/2707 Esas 2019/4382 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, silahlı terör örgütüne üye olmaktan Şanlıurfa 5. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından mahkum edilmiştir. Sanık müdafi, temyiz dilekçesinde gerekli temyiz sebeplerini belirtmediği için temyiz istemi reddedilmiştir. Yeni kanunlar ile istinaf ve temyiz yollarında yapılan değişiklikler sebebiyle, temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerini gösterme zorunluluğu getirilmiştir. Sanık müdafi bu zorunluluğu yerine getirmediği için temyiz istemi reddedilmiştir. Kanun maddeleri: TCK 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3, 5/1, TCK 62/1, 53, 58/9, CMK madde 273/4, 294/1, 294/2, 298, 289.

16. Ceza Dairesi 2019/2707 E. , 2019/4382 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Şanlıurfa 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 01.10.2018 tarih ve 2018/630 - 2018/659 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3, 5/1, TCK"nın 62/1, 53, 58/9 maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen karar temyiz edilmekle incelendi;
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
İstinaf Mahkemelerinin Türk yargı sistemine dahil olmasıyla kanun yolu yargılamasında yeni bir anlayışı benimseyen kanun koyucunun, hem maddi olay hem de hukuki denetim yapacak olan istinaf başvurusunda sebep gösterme zorunluluğu öngörmezken (5271 sy. CMK madde 273/4), incelemesi hukuki denetimle sınırlı (CMK madde 294/2) olan temyiz yolunda; mülga 1412 sayılı CMUK"tan (madde 305.) da farklı şekilde, re"sen temyiz tercihinden vazgeçerek, temyiz davasını açan ve sınırlayan temyiz dilekçesinde/layihasında temyiz edenin hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini/temyiz sebeplerini göstermek zorunda olduğunu (CMK madde 294/1) şart koşmuş ve temyiz dilekçesinin temyiz sebeplerini içermemesi durumunda; tıpkı başvurunun süresi içinde yapılmaması, hükmün temyiz edilemez olması ya da temyiz edenin buna hakkı bulunmaması hallerinde olduğu gibi usulüne uygun açılmış bir temyiz dvasından bahsedilemeyeceğinden temyiz isteminin reddedilmesini (CMK madde 298) emretmiş (F.Yenisey-A.Nuhoğlu, Ceza Muhakemesi Hukuku sh. 923, Centel-Zafer Ceza Muhakemesi Hukuku sh. 826, C.Şahin-N.Göktürk Ceza Muhakemesi Hukuku sh. 278) olmasına, anılan Kanunun 289. maddesinin, usulüne uygun açılmış bir temyiz davasının "sınırlı inceleme ilkesinin" bir istisnasını teşkil etmesine (F. Yenisey-A. Nuhoğlu, age sh. 905), şartları ve usulü açık bir şekilde ortaya konulmak şartıyla (AİHM Galstyan/Ermenistan Başvuru No; 26986/03 15.01.2007 t.) öngörülen usul şartlarına uyulmaması sebebiyle kanun yolu başvurusunun reddedilmesinin bu hakkın ihlali sonucunu doğurmayacağının (AİHM Sjöö/İsveç Başvuru No; 37604/97) da istikrar kazanmış yargısal kararlarla kabul edilmesine nazaran; sanık müdafiinin 21.12.2018 tarihli temyiz dilekçesinin temyiz sebeplerini içermediği anlaşılmakla; temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Şanlıurfa 5. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.06.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.